Mhows eimaste ligo fasistes??

Στις 14 του Ιούνη 1948 άρχισε στη Βόρεια Πίνδο η μεγάλη μάχη του Γράμμου, που κράτησε σχεδόν εβδομήντα μέρες και τελείωσε στις 20 προς 21 του Αυγούστου με τον περίφημο ελιγμό των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού στο Βίτσι. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε διάρκεια και σκληρότερο, από την άποψη των συγκρούσεων, πολεμικό γεγονός σε όλη τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, που διέψευσε τους ισχυρισμούς της εγχώριας αντίδρασης και των ξένων προστατών της, οι οποίοι υποστήριζαν ότι ο Δημοκρατικός Στρατός δεν ήταν πραγματικός λαϊκοαπελευθερωτικός επαναστατικός στρατός, αλλά μερικές «συμμορίες κατσαπλιάδων».

Η εγχώρια και η ξένη αντίδραση οργάνωσαν αυτή τη μεγάλη εκστρατεία στη Βόρεια Πίνδο με στόχο την οριστική συντριβή του Δημοκρατικού Στρατού. Η εκστρατεία στηρίχτηκε στο στρατηγικό «Σχέδιον Κορωνίς», η επωνυμία του οποίου φανερώνει και το στόχο που είχαν με την εφαρμογή του οι συντάκτες του. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο το γεγονός ότι η επιχείρηση του κυβερνητικού στρατού στη Ρούμελη από τις 15 του Απρίλη μέχρι τις 3 του Μάη 1948 είχε την επωνυμία «Χαραυγή», η οποία υπονοούσε τη χαραυγή της «νίκης» των αντιπάλων του Δημοκρατικού Στρατού. Συνεπώς, η επιχείρηση «Κορωνίς» που ακολούθησε στη Βόρεια Πίνδο, σήμαινε την κορωνίδα αυτής της «νίκης».


Με βάση το «Σχέδιον Κορωνίς», η διάρκεια των επιχειρήσεων του κυβερνητικού στρατού στη Βόρεια Πίνδο θα ήταν 3 ή το πολύ 4 βδομάδες, δηλαδή από 21 μέχρι 28 μέρες, θα αποτελούσε δε στόχο αυτού του σχεδίου «η εξάρθρωσις εις την περιοχήν του Γράμμου του συμμοριακού ελέγχου, με πλήρη συντριβήν και εξόντωσιν των εκεί συμμοριακών συγκροτημάτων, και εν συνεχεία η εγκατάστασις εις τον Γράμμον των εθνικών δυνάμεων, προς παρεμπόδισιν της εκ νέου μολύνσεώς του από συμμορίτας».

Το «Σχέδιον Κορωνίς» προέβλεπε τρεις φάσεις επιχειρήσεων. Η πρώτη φάση αφορούσε προκαταρκτικές ενέργειες για τη βελτίωση των βάσεων εξόρμησης των μεραρχιών του κυβερνητικού στρατού. Η δεύτερη φάση προέβλεπε γρήγορες ισχυρές επιθετικές κινήσεις διάρκειας τριών ημερών, κατά μήκος των αλβανικών συνόρων και από τις δυο κατευθύνσεις για τον αποκλεισμό του ενδεχόμενου διαφυγής του Δημοκρατικού Στρατού στην Αλβανία. Η τρίτη φάση σχετιζόταν με τη διατήρηση του φράγματος αποκοπής του Δημοκρατικού Στρατού από την πλευρά της Αλβανίας και με τη διείσδυση του κυβερνητικού στρατού στο εσωτερικό του Γράμμου «προς απηνή δίωξιν και εξόντωσιν των συμμοριτών».

Το «Σχέδιον Κορωνίς» στην πορεία των επιχειρήσεων δέχτηκε συνεχείς τροποποιήσεις και στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ -γεγονός που υποχρέωσε αργότερα τον αντιστράτηγο Θρασύβουλο Τσακαλώτο να υποστηρίξει:


«Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο κυριώτερος υπεύθυνος του σχεδίου επιχειρήσεων του Γράμμου, του 1948. Ομως δικαίως οι αγωνιζόμενοι αξιωματικοί έδωκαν εις το σχέδιον τούτο την ονομασίαν "νηπιώδες". Πράγματι, είναι απαράδεκτος η αναφερομένη εις το εν λόγω σχέδιον διατύπωσις, ότι εντός εικοσιτετραώρου η IX Μεραρχία (Μανιδάκη) από της Ηπείρου και η XV Μεραρχία (Λάιου) από της Δυτικής Μακεδονίας θα ηνούντο εις την κορυφήν του Γράμμου, κινούμενοι σχεδόν παραλλήλως των αλβανικών συνόρων (...). Το "νηπιώδες" σχέδιον έλαβε την εκδίκησίν του. Αι Μεραρχίαι όχι μόνον δεν ηνώθησαν εντός εικοσιτετραώρου, αλλά ποτέ. Η μάχη αυτή θα στοιχίσει εις το έθνος υπέρ τας 14.000 εκτός μάχης».

Ο συσχετισμός των δυνάμεων

Στη μεγάλη μάχη του Γράμμου το ανώτατο κλιμάκιο της ηγεσίας του κυβερνητικού στρατού το αποτελούσαν ο αρχηγός του ΓΕΣ αντιστράτηγος Δημήτριος Γιαντζής, ο αρχηγός του ΓΕΝ υποναύαρχος Πέτρος Σακελλαρίου, ο αρχηγός του ΓΕΑ σμήναρχος Χρήστος Μυτιληναίος, ο υποστράτηγος Βαν Φλιτ, αρχηγός της Αμερικανικής Στρατιωτικής Αποστολής και επικεφαλής ολόκληρου του στρατιωτικού επιτελικού οργάνου, ο υποστράτηγος Τζέκινς, υπαρχηγός της ίδιας Αποστολής, και ο υποστράτηγος Ντάουν, αρχηγός της Στρατιωτικής Αποστολής της Βρετανίας. Το αμέσως κατώτερο κλιμάκιο, εξάλλου, το απαρτίζανε οι αντιστράτηγοι Θρασύβουλος Τσακαλώτος, διοικητής του Α΄ Σώματος Στρατού, και ο Παναγιώτης Καλογερόπουλος, αρχηγός του Γ΄ Σώματος Στρατού - ο οποίος στις 5 του Αυγούστου αντικαταστάθηκε από τον επίσης αντιστράτηγο Στέλιο Κιτριλάκη - ενώ διοικητές των Μεραρχιών, που πήραν μέρος στη μάχη, ήταν οι υποστράτηγοι Θωμάς Πετζόπουλος, της 1ης, Νικόλαος Παπανικολάου, της 2ης, Α. Μπαλοδήμος, της 8ης, Στ. Μανιδάκης, της 9ης, Ευθ. Βασιλάς, της 10ης, και Δ. Λάιος, της 15ης Μεραρχίας.


Την ανώτατη ηγεσία του Δημοκρατικού Στρατού την αποτελούσαν ο Μάρκος Βαφειάδης, ο Νίκος Ζαχαριάδης και ο Βασίλης Μπαρτζιώτας, Πολιτικός Επίτροπος του Γενικού Αρχηγείου, του οποίου επιτελάρχης είχε οριστεί ο Στέφανος Παπαγιάννης. Τις στρατιωτικές μονάδες, εξάλλου, που πήραν μέρος στη μάχη, τις συγκροτούσαν οι δυνάμεις του Αρχηγείου της Δυτικής Μακεδονίας, με επικεφαλής τον Βασίλη Γκανιάτσο ή Χείμαρρο, ουσιαστικό διοικητή τον Πολιτικό του Επίτροπο Δημήτρη Βλαντά και επιτελάρχη τον Γιώργο Καλιανέση και στη συνέχεια τον Νίκο Θεοχαρόπουλο ή Σκοτίδα, ενώ διοικητές των Ταξιαρχιών είχαν τοποθετηθεί, του μεν Αρχηγείου της Δυτικής Μακεδονίας ο Ηλίας Ρούνης ή Μπαρμπαλιάς, για την 107η Ταξιαρχία, ο Γεώργιος Γεωργιάδης, για τη 14η, ο Δημήτρης Σιωμάδης, για την Ταξιαρχία της Δημοκρατικής Νεολαίας, και ο Δημήτρης Ζυγούρας ή Παλαιολόγος, για τη 16η, της δε 670ής Μονάδας ο Γιώργος Γιαννούλης, για την 102η Ταξιαρχία, ο Αλέκος Ρόσιος ή Υψηλάντης, για την 103η, και ο Παύλος Τομπουλίδης, για την 105η. Στα μέσα του Ιούλη το μέτωπο του Γράμμου ενίσχυσε και η 123η Θεσσαλική Ταξιαρχία, που είχε διοικητή της τον Μιχάλη Παπαδάμο ή Φεραίο.

Η στρατιωτική ηγεσία του κυβερνητικού στρατού αποτελούνταν, δηλαδή, από επαγγελματίες υψηλόβαθμους στρατιωτικούς, οι οποίοι είχαν την ενίσχυση - και βρίσκονταν κάτω από την καθοδήγηση - ανώτατων στρατιωτικών των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας. Αντίθετα, η στρατιωτική ηγεσία του Δημοκρατικού Στρατού είχε ελάχιστους επαγγελματίες στρατιωτικούς και φυσικά όχι υψηλόβαθμους. Κυρίως αποτελούνταν από πολιτικά στελέχη και αγωνιστές, που είχαν μάθει τον πόλεμο στην πράξη.

Αυτό το στοιχείο ήταν αρνητικό για το Δημοκρατικό Στρατό, όσον αφορά το συσχετισμό των δυνάμεων σε επίπεδο ηγετικών στρατιωτικών στελεχών. Οι αντάρτες, ωστόσο, σ' αυτή τη μεγάλη μάχη, όπως, άλλωστε, και σε πολλές άλλες συγκρούσεις, αποδείχτηκαν ανώτεροι ως προς τους ηγέτες τους από τους αντιπάλους τους - γεγονός που ερμηνεύεται, άλλωστε, και από τη φύση και το χαρακτήρα του πολέμου, που έκανε η κάθε πλευρά.

Στη μάχη του Γράμμου πήραν μέρος 6 Μεραρχίες του κυβερνητικού στρατού, δηλαδή 17 Ταξιαρχίες και 52 Τάγματα, συνολικής δύναμης 60.000 ανδρών και πλέον - χωρίς να υπολογίζονται οι δυνάμεις των ΜΑΥδων και της χωροφυλακής, που, επίσης, έπαιρναν μέρος στις επιχειρήσεις. Αντίθετα, οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού δεν ξεπερνούσαν τους 8.600 μαχητές και μαχήτριες - δηλαδή 4.500 του Αρχηγείου της Δυτικής Μακεδονίας και 4.100 της 670ής Μονάδας.

Συνεπώς - χωρίς να υπολογιστούν στη δύναμη του κυβερνητικού στρατού οι ΜΑΥδες και οι χωροφύλακες - γίνεται εδώ λόγος για ένα συσχετισμό δυνάμεων 1 προς 8, σε βάρος του Δημοκρατικού Στρατού. Και αν σε όλα αυτά υπολογιστούν ο εξοπλισμός των κυβερνητικών δυνάμεων και ο αντίστοιχος των ανταρτών, γίνεται περισσότερο φανερό ότι ο συσχετισμός δυνάμεων υπήρξε πολλαπλάσια αρνητικός για τους αντάρτες.

Και όμως, οι αντάρτες πολεμώντας με ανυπέρβλητο ηρωισμό - που αναγνωρίζεται και από τους αντιπάλους τους - μπόρεσαν να κρατήσουν το Γράμμο εβδομήντα σχεδόν μέρες, δίνοντας αδιάκοπα μάχη, σώμα με σώμα, με τον εχθρό.
Αναφορές κυβερνητικών στρατιωτικών ηγητόρων
για τη μάχη του Γράμμου.
Οι απώλειες και των δύο πλευρών

Υστερα από εβδομήντα σχεδόν μέρες συνεχών μαχών στη Βόρεια Πίνδο και με απόλυτα αρνητικό το συσχετισμό των δυνάμεων ο Δημοκρατικός Στρατός υποχρεώθηκε σε υποχώρηση, η οποία και έγινε συντεταγμένα, με τον περίφημο ελιγμό των δυνάμεών του στο χώρο του Βίτσι, τη νύχτα της 20ής προς την 21η του Αυγούστου του 1948. Ο ελιγμός πραγματοποιήθηκε με τη δημιουργία ρήγματος στο μέτωπο του αντιπάλου στην Αλεβίτσα. Η σχετική ενέργεια στέφθηκε με επιτυχία και ο ελιγμός ολοκληρώθηκε με το πέρασμα στο Βίτσι και των ανταρτών που είχαν μείνει στα μετόπισθεν, για να καλύψουν την υποχώρηση.

Ο ελιγμός στο Βίτσι δημιούργησε σύγχυση στους αντιπάλους του Δημοκρατικού Στρατού και γράφτηκαν γι' αυτόν διάφοροι μύθοι στη μετεμφυλιακή περίοδο - όπως ο παρακάτω του Δημητρίου Ζαφειρόπουλου:

«Η άτακτος φυγή (των συμμοριτών) διενηργήθη διά των διαβάσεων των χωρίων Γράμμος-Φούσα-Σλήμνιτσα-Μονόπυλον, κυρίως κατά την νύκτα της 20ής προς 21ην Αυγούστου, καθ' ην πανικόβλητοι και διαλελυμένοι, εγκαταλείψαντες τον βαρύ οπλισμόν των, διέφυγαν διά του κυρίως όγκου των προς Αλβανίαν, εσκηνοθέτησαν δε τον διαφημιζόμενον ελιγμόν της Αλεβίτσης προς απόκρυψιν της φυγής των εις Αλβανίαν. Οι εις την Αλβανίαν καταφυγόντες συμμορίται συνεκεντρώθησαν και εξωπλίσθησαν, πλαισιωθέντες υπό νέων κατωτέρων στελεχών, άρτι αποφοιτησάντων εκ των Σχολών του Μπούλκες».

Ορισμένους, όμως, από τους ισχυρισμούς του Δημητρίου Ζαφειρόπουλου τους διαψεύδει ο Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο οποίος γράφει σχετικά:

«Ως απεδείχθη εκ των υστέρων, το Β΄ Σώμα Στρατού δεν εξεμεταλλεύθη εγκαίρως την εξαιρετικήν ταύτην ευκαιρίαν και ούτως οι συμμορίται, καίτοι συντετριμμένοι εκ της κεραυνοβόλου ενεργείας του Α΄ Σώματος Στρατού εις Γράμμον, κατόρθωσαν εν ανέσει να συμπτυχθούν μέσω της διατάξεως του Β΄ Σώματος Στρατού προς Βίτσι, όπου ανασυγκροτηθέντες και αναδιοργανωθέντες, εδημιούργησαν την γνωστήν κατάστασιν του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου του 1948, ήτις ου μόνον εξουδετέρωσε πλήρως την νίκην του Γράμμου, αλλά και παρ' ολίγον να αποτελέση τον τάφον του Εθνικού Στρατού».

Και ο Ζαφειρόπουλος, ωστόσο, και ο Τσακαλώτος υποστηρίζουν ότι ο Δημοκρατικός Στρατός στο Γράμμο υπέστη πανωλεθρία - άποψη, όμως, την οποία εκτός των άλλων ανατρέπει και το αναμφισβήτητο γεγονός της συνέχισης των πολεμικών επιχειρήσεων στο Βίτσι. Ο Ζαφειρόπουλος, βέβαια, ερμηνεύει το εν λόγω γεγονός, ισχυριζόμενος ότι ο Δημοκρατικός Στρατός ανασύνταξε τις δυνάμεις του στην Αλβανία και τις κατέστησε έτσι και πάλι ετοιμοπόλεμες - πράγμα, ωστόσο, εντελώς παράδοξο, αν είχε προηγηθεί συντριβή των ανταρτών και καταφυγή των υπολειμμάτων τους στο αλβανικό έδαφος. Θα ήταν, δηλαδή, εντελώς αδύνατο να δώσουν αργότερα στο Βίτσι τόσο σκληρές και αποφασιστικές μάχες αντάρτικες μονάδες κατά κράτος ηττημένες σε προηγούμενες συγκρούσεις, έστω και αν τις πλαισίωναν κάποια νέα κατώτερα στρατιωτικά στελέχη, προερχόμενα από τις σχολές του Μπούλκες.

Ο Τσακαλώτος από το δικό του μέρος διαψεύδει, βέβαια, κατηγορηματικά την υποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού στην Αλβανία, κάνει, όμως, λόγο και αυτός για συντριβή των ανταρτών. Δε δίνει εντούτοις καμιά ερμηνεία του γεγονότος ότι συντριμμένοι αντάρτες κατόρθωσαν να πολεμήσουν λίγο αργότερα στο Βίτσι - και μάλιστα με τόση επιτυχία, ώστε όχι μόνο να εξουδετερώσουν τη νίκη του κυβερνητικού στρατού στο Γράμμο, αλλά αυτό το στρατό να τον συντρίψουν.

Οι αντίπαλοι του Δημοκρατικού Στρατού έκαναν, εξάλλου, ό,τι μπορούσαν για να διαστρεβλώσουν το πραγματικό νόημα και τα μηνύματα της μάχης του Γράμμου και να συκοφαντήσουν τους αντάρτες. Ετσι, ο Ζαφειρόπουλος, σε μια προσπάθειά του να μειώσει την αξία των ανταρτών, γράφει για τους Πολιτικούς Επιτρόπους του Δημοκρατικού Στρατού ειδικά και για το σύνολο των μαχητών του γενικότερα:

«Οι Πολιτικοί Επίτροποι ήσαν τα πρόσωπα, επί των οποίων εστηρίζετο η συνοχή των τμημάτων και η παρακολούθησις του ηθικού των συμμοριτών και (άτινα) διά του πιστολιού επέβαλλον την τρομοκρατίαν, ενέπνεον την θέλησιν της κομμουνιστικής ηγεσίας και ωδήγουν εις την μάχην, δίκην προβάτων προς σφαγήν, τα άβουλα, απρόθυμα και βιαίως στρατολογηθέντα άτομα».

Ο ίδιος, όμως, όταν περιγράφει τις μάχες, που έγιναν στη Βόρεια Πίνδο το 1948, ανατρέπει τους παραπάνω ισχυρισμούς του, γράφοντας συγκεκριμένα:

«Συνεχής αγών σώματος προς σώμα, διαδοχή εκατέρωθεν αντεπιθέσεων και κατ' επανάληψιν εναλλαγή κυριότητος των υψωμάτων Νικολέρι (1348) - Κουπάνκα - Γκούρα ήσαν τα χαρακτηριστικά γεγονότα του εξαημέρου σκληρού και πολυδάπανου τούτου αγώνος (...). Εν συμπεράσματι εκατέρωθεν υπήρχε φρενίτις αντιστάσεως και επιθέσεως».

Επίσης, περιγράφοντας τις μάχες από τα υψώματα Ζούζουλης μέχρι το Ταμπούρι του Σμόλικα, που έγιναν από τις 12 του Ιούλη μέχρι τις 4 του Αυγούστου, αναφέρει:

«Τα κύρια χαρακτηριστικά της φάσεως ταύτης είναι οι σκληροί μετωπικοί αγώνες προς κατάληψιν ισχυρώς οχυρωμένων τοποθεσιών, η ισχυρά αντίδρασις των συμμοριτών διά πείσμονος αμύνης και ισχυρών αντεπιθέσεων προς εξασφάλισιν των απειλουμένων ζωτικών χώρων του συνόλου της τοποθεσίας των, η ανεπάρκεια των δυνάμεων κρούσεως (II και Χ Μεραρχίαι) διά βαθείαν και ταχείαν εκμετάλλευσιν του ρήγματος Ταλλιάρου προς παρεμπόδισιν συνενώσεως των δυνάμεων Σαμαρίνης μετά τοιούτων του Γράμμου (και) αι αισθηταί απώλειαι αξιωματικών και οπλιτών, αίτινες εμείωσαν την μαχητικότητα των μονάδων».

Ολα, ωστόσο, αυτά δημιουργούν το ερώτημα, πώς ήταν δυνατό οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, δίνοντας μάχες σώμα με σώμα - όπως ο ίδιος ο Ζαφειρόπουλος γράφει - να αποτελούν ταυτόχρονα άβουλα και απρόθυμα άτομα, που πήγαιναν σαν πρόβατα στη σφαγή με την απειλή του πιστολιού του Πολιτικού Επιτρόπου.

Για τη σφοδρότητα των μαχών του Γράμμου και τη μαχητικότητα του Δημοκρατικού Στρατού έχει γράψει και ο Τσακαλώτος τα παρακάτω:

«Οι συμμορίται αμύνονται σθεναρώς εφ' όλου του μετώπου των. Τα ναρκοπέδια υπήρξαν το φόβητρον και διοικήσεων και διοικουμένων. Το ηθικόν κατρακυλά. Επί 40 ημέρας ματαίως καταβάλλονται προσπάθειαι διασπάσεώς των. Η ανωτάτη ηγεσία προ της γενικής καθηλώσεως υπό την πίεσιν της ανάγκης μελετά την αναθεώρησιν του σχεδίου της. Η κοινή γνώμη είναι ανάστατος».

Οι κρίσεις, ωστόσο, και του Τσακαλώτου και του Ζαφειρόπουλου για το Δημοκρατικό Στρατό και για την κατάσταση που δημιούργησε με τον ελιγμό του στο Βίτσι, δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις χωρίς αξία. Ετσι, αξιόλογη πρέπει να θεωρηθεί η εξής αναφορά του Ζαφειρόπουλου για το πέρασμα των ανταρτών από το Γράμμο στο Βίτσι:

«Η έγκαιρος εγκατάλειψις του Γράμμου και η έγκαιρος πλαισίωσις του Βίτσι ενεφάνησαν την παραδοξότητα ταύτην ως αποτέλεσμα της ηθικής καταστάσεως των αντιπάλων. Ο συμμοριτισμός ο ηττηθείς εις τον Γράμμον να έχη ανώτερον ηθικόν από τας εθνικάς δυνάμεις, αίτινες υπήρξαν οι νικηταί του Γράμμου».

Η μεγάλη μάχη του Γράμμου υπήρξε πολυαίμακτη - και τούτο οφείλεται στη χρονική διάρκεια των συγκρούσεων και στην ιδιαίτερη σφοδρότητά τους, η οποία είχε ως βασική της αιτία τη σπουδαιότητα των στόχων, που επιδιώκονταν και από τις δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις. Οι κυβερνητικοί, δηλαδή, επιζητούσαν να οδηγήσουν το Δημοκρατικό Στρατό στην ολοσχερή καταστροφή του μέσα από την οριστική εκ μέρους τους κατάληψη των κυριότερων βάσεων εξόρμησή του στη χώρα - ενώ ο Δημοκρατικός Στρατός επιδίωκε τη διατήρηση αυτών των βάσεών του, για να επεκτείνει στη συνέχεια τον έλεγχό του και σε άλλες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Οπως έχει προαναφερθεί, ο Τσακαλώτος υπολογίζει πως οι απώλειες του κυβερνητικού στρατού στη μάχη του Γράμμου ήταν «υπέρ τας 14.000 εκτός μάχης» - ο Ζαφειρόπουλος, όμως, δίνει τα εξής στοιχεία:

«Αι (ημέτεραι) απώλειαι υπήρξαν υπερβολικοί, και μάλιστα εις αξιωματικούς, και προσήγγισαν διά μεν τους αξιωματικούς το 9%, διά δε τους οπλίτας το 13%. Εν λεπτομερεία ανήλθον: Αξιωματικοί νεκροί 109, τραυματίαι 287, αγνοούμενοι 9, σύνολον 505. Οπλίται νεκροί 1.123, τραυματίαι 5.285, αγνοούμενοι 332, σύνολον 6.740.

Αι απώλειαι των συμμοριτών (εξάλλου) δεν υπελείφθησαν των εθνικών δυνάμεων, ανελθούσαι εις νεκρούς μετρηθέντας 3.128, συλληφθέντας 590 και παραδοθέντας 1.600. Οι τραυματίαι καθ' υπολογισμόν εκυμαίνοντο εις 4.500».

Στο περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός», τέλος, οι απώλειες του κυβερνητικού στρατού παρουσιάζονται ότι ξεπερνούν κατά πολύ εκείνες που εμφανίζουν ο Τσακαλώτος και κυρίως ο Ζαφειρόπουλος. Συγκεκριμένα, κατά το εν λόγω περιοδικό, οι κυβερνητικοί είχαν σύνολο απωλειών που ανερχόταν στους 22.862 άνδρες - και αναλυτικά 5.125 νεκρούς, 16.000 τραυματίες, 439 αιχμαλώτους, 98 αυτόμολους και 1.200 λιποτάχτες.

Η παρατήρηση των πιο πάνω στοιχείων δείχνει ότι ο Τσακαλώτος υπολογίζει τις απώλειες των κυβερνητικών πάνω από 14.000, ο Ζαφειρόπουλος, που είναι πιο φειδωλός, δίνει σύνολο απωλειών 7.245 σε αξιωματικούς και οπλίτες, ενώ το περιοδικό του ΔΣΕ ανεβάζει αυτές τις απώλειες στις 22.862.

Το μέγεθος, εξάλλου, των απωλειών του Δημοκρατικού Στρατού, που εμφανίζει ο Ζαφειρόπουλος, είναι εξωφρενικό. Επειδή, αν γίνουν δεκτές ως αληθινές αυτές οι απώλειες, οι δυνάμεις του ΔΣΕ, με παρατακτή δύναμη στο Γράμμο 8.600 άνδρες, φέρονται ότι έχασαν εκεί όλη αυτή τη δύναμή τους και επιπλέον 1.200 μαχητές.

Φιλε SPARTAKOS ειναι οι μοναδικες μερες που μπορω να ασχοληθω αφθονες ωρες με τον υπολογιστη. Μακαρι να ειχα περισσοτερο χρονο για να παιζω lineage, Wow κλπ κλπ...

ΑΠΟ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΕΔΩ ΛΟΠΟΝ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΜΟΛΟΣΣΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ: ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΟΤΙ Η ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟKΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΑΚΤΗ ΑΛΛΑ ΟΡΓΑΝΟΜΕΝΗ ΔΛΔ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΛΙΓΜΟΥΣ ΔΛΔ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΙΣΘΕΝ ΚΑΙ ΖΙΚ ΖΑΚ,ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ Η ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΣΤΟ ΟΤΙ Ο ΑΝΤΑΡΤΟΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΣ ΕΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ,ΟΤΙ Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΝΙΚΗΣΕ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΕΙ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ Ο ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ,ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΟΜΕΝΟΣ ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΕΙ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΣ ΤΟ ΜΑΘΕΝΗΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΝ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΣΑΝ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΡΟΦΗ,ΑΝΤΡΕΣ,ΣΠΙΤΙΑ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΝΑΝ ΟΡΓΑΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΝ,ΟΤΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΓΟΥΣΤΑΡΙΖΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΤΟΝ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΑΛΛΑ Ο ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ ΗΤΑΝ Η ΧΑΖΟΣ Η ΑΓΑΘΟΣ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΛΑ, ΟΤΙ Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ Ο Α. ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΗΤΑΝ ΧΕΣΤΗΔΕΣ,ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΓΙΑΤΙ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ.ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΒΓΑΖΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΗ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΎΝ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ,ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΡΑΜΜΟ-ΒΙΤΣΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΑΛΛΑ ΑΛΒΑΝΙΑ.





''Σε οποίους με κατηγορούν η με περιγελούν, γιατί τους κεντρώ το Εθνικό τους αίσθημα και τους μιλώ αποκλειστικά,θα λέγω:Λοιπόν θέλετε να πεθάνει το Έθνος σας;Αν το θέλετε,πέστε το καθαρά,μην κρυβόσαστε''
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΤΗΝ ΕΒΑΛΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΑΡΑ ΚΟΙΤΑ ΛΙΓΟ ΚΑΤΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΝΑΝΕ ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΟΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΓΙΕΣ? ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ?.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΣΠΙΤΕΣ ΚΑΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΜΠΡΑΒΟΥΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΕΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ,ΚΑΙ ΦΑΚΕΛΩΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ?.

1) Φιλε f για ΑΛΛΗ μια φορα δε μας ειπες ΤΙΠΟΤΑ. Κυκλοφορουν χιλιαδες τετοια βιντεο.
2) Σε μια μεση σχολη το ψηφοδελτιο της πκς αποτελειται απο 100-150 ατομα. Αν ηταν ολοι αυτοι στη κνε θα ειχαμε κανει ηδη την επανασταση!
3) Καταγγελω οτι μια φορα προσπαθησα να φυγω απο τη κνε αλλα καποιοι τραμπουκοι φορωντας τη στολη του φασιστα Σταλιν με εκλεισαν σε ενα πολυ σκοτεινο δωματιο για μια εβδομαδα και με βασανιζαν. Απο τοτε με παρακολουθει η μυστικη υπηρεσια της ΕΣΣΔ. Για ξεκαρφωμα λεω αυτα που λεω τοσες μερες!
4) Οποιο μελος της πκς κνιτη ή οχι σε οποιοδηποτε μερος του κοσμου και αν ρωτησεις θα σου πει οτι η πκς ειναι η ΣΥΝΔΙΑΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΑ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΙ. Δεν ειπε κανενας οτι ειμαστε ανεξαρτητοι. Προφανως συμμετεχουν και ατομα που δε στηριζουν σε ολα το κκε.
5) Δινοντας βιογραφικο στη κνε λες να ειναι προαιρετικη η ψηφος στο κκε???
6) Επειδη σε μια συγκεκριμενη πορεια δε καναμε επεισοδεια επρεπε να γραψει ολες αυτες τις παπαριες? Δηλαδη θελει να πει οτι θα πηγαιναν τα μισα ΜΑΤ σε εμας και τα μισα σε εκεινους (οχι τους πασπιτες)?
7) Η καταγγελια που λεει το...παλικαρι αφορα τη δηθεν χρησιμοποιηση βουλευτικης γραμμης απο τα ιδια τα γραφεια της κνε!! Καπου τα μπερδεψε με το γερμανο, τον ιταλο κλπ...
Το ξερεις οτι ενα απο τα δωρακια της πασπ ειναι αριθμοι what's up?
Για αλλη μια φορα αδιαβαστος λοιπον...
Συνταξου και εσυ λοιπον με τις "νεες πολιτικες" της αυτονομης (!!!!) και ανεξαρτητης (!!!!!!!!!!!!!!) πασπ**τσας
Παντως πρεπει να βλεπουν πολυ τηλεοραση για να ξερουν τι γινετε στις πορειες. Μονο 17 Νοεμβριου τους βλεπουμε με πυρσους στα χερια να φωναζουν γηπεδικα συνθηματα...

Επειδή βλέπω οτι δε μπορειτε να απαντησετε ουσιαστικα σε τιποτα λεω να τακτοποιησω καποιες εκκρεμοτητες...



Μετα απο χρονια αυτοθυσιας ο κοκκινος στρατος απελευθερωσε την Ευρωπη. Στη συνδιασκεψη της Γιαλτας παρθηκαν αποφασεις για τη μεταπολεμικη Ευρωπη. Οι θεσεις του Σταλιν ηταν παντοτε ξεκαθαρες. Ολα τα κρατη επιστρεφουν στα προπολεμικα τους συνορα. Καποιες ελαχιστες εξαιρεσεις προβλεποταν στη κεντρικη Ευρωπη οχι ομως στα βαλκανια. Αυτες ηταν οι θεσεις της κομμουνιστικης διεθνους. Αυτες ηταν και οι θεσεις του ΚΚΕ.



Η απαντηση: 5η ολομέλεια. Η 5η ολομέλεια ελαβε χωρα στο γραμμο το Φλεβαρη του 1949 οταν ακομα ο πολεμος συνεχιζοταν. Το επιμαχο σημειο της ολομελειας εγραφε τα εξης:"Ο Σλαβομακεδονικος και ο ελληνικος λαος μονο ενωμενοι μπορουν να νικησουν. Σαν αποτελεσμα της νικης μας ο Σ/Μ λαος θα βρει τη πληρη εθνικη αποκατασταση του". ΠΟΥΘΕΝΑ δεν εγινε λογος για ανεξαρτητη Μακεδονια ή ενωση με τη Γιουγκοσλαβια. Ωστοσο η κυβερνηση της ξενοκρατιας εκμεταλευτηκε τη σχετικη ασαφεια του κειμενου για να κατηγορησει το ΚΚΕ για "εθνικη προδοσια". Τη κυβερνηση βοηθησε η δραση σκοπιανων ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ οι οποιοι ηταν εντολοδοχοι του προδοτη Τιτο ο οποιος ειχε προσχωρησει στο συμμαχκο στρατοπεδο και ΚΑΜΜΙΑ σχεση δεν ειχε με το ΚΚΕ.



"Τις τελευταιες μερες και απο διαφορες πλευρες αλλα κυριως απο τη μοναρχοφασιστικη Αθηνα και το Λονδινο επαναλαμβανεται η ιδια ψευτικη συκοφαντικη ειδηση οτι το ΚΚΕ εκλεισε διαφορες συμφωνιες για τη δημιουργια μιας Βαλκανικης κομμουνιστικης ομοσπονδιας και ενος Μακεδονικου κρατους που θα συνενωνε ολα τα κομμάτια της Μακεδονιας κατω απο τη Γιουγκοσλαβικη ή τη Βουλγαρικη ή την Ελληνικη κυριαρχια. Οι πληροφοριες ειναι ολες ψευτικες και συκοφαντικες και συντελουν στο να υποβοηθησουν στην υπονομευση του αγωνα μας, να διασπασουν την ενοτητα της παλης αναμεσα στον Ελληνικο και το Σλαβομακεδονικο λαο και να σπειρουν τη διχονια αναμεσα στους Βαλκανικους λαους". Απαντηση ομως εδωσε και η Βουλγαρικη κυβερνηση που κατηγγηλε τη δυτικη προβοκατσια, τον αμερικανικο ιμπεριαλισμο και τη ξενοκρατια στην Ελλαδα.
Αλλα και στην Ελλαδα η αντιδραση του ΚΚΕ ηταν αμεση. Ο Νικος Ζαχαριαδης ανακοινωσε τα εξης: "Η υπονομευτικη και διασπαστικη σταση του Τιτο και των πρακτορων του στην Ελλαδα αναγκασε τη 5η ολομελεια να αντικαταστησει το ζητημα της ισονομιας με το δικαιωμα της αυτοδιαθεσης των λαων το οποιο δεν ανταποκρινοταν στο κινημα. Ο Τιτο μας στερησε πολυτιμες εφεδρειες. Οχι μονο αφησε τη ξενοκρατια να χρησιμοποιησει το Γιουγκοσλαβικο εδαφος για να μας χτυπησει πισωπλατα στο Καιμακτσαλαν αλλα μας χτυπησε και με δικες του δυναμεις στη μεγαλη μαχη του Βιτσι".
Για μεγαλυτερο ξεκαθαρισμα της καταστασης το ιδιο ετος ελαβε χωρα η 6η ολομελεια που καταδικασε τη προδοσια του Τιτο, τα εθνικιστικα κινηματα, τη ξενοκρατια στην Ελλαδα και τη ξεπουλημενη κυβερνηση. Ωστοσο η κυβερνηση της ξενοκρατιας στηριζε τους εισβολεις του Τσωρτσιλ
ο οποιος στηριζε τη κυβερνηση του Τιτο ο οποιος στηριζε τους σκοπιανους εθνικιστες! Ειναι προφανες πως το ΚΚΕ δεν στηριξε ποτε κανενα σχεδιο αποσπασης της Μακεδονιας Αντιθετα η κυβερνηση της ξενοκρατιας ενθαρρυνε τετοιες φιλοδοξιες. Και τα ερωτηματα παραμενουν:
α) Γιατι οι φασιστες (οι αλλοι οχι εσεις) ακομα και σημερα ΠΑΡΑΧΑΡΑΣΟΥΝ την ιστορια?
β) Γιατι αρνουνται την αληθεια?
γ) Γιατι εξαπατουν τους ελληνες?
δ) Γιατι διαδιδουν ψεματα?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Γιατι οι μονοι πατριωτες ειναι οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!![i]

Απαγορεύουν με νόμο τα σύμβολα του κομμουνισμού στην Πολωνία (Εμείς να τα βλέπουμε)

Σφυροδρέπανα, άστρα και πόστερ Τσε Γκεβάρα «τέλος» στους φοιτητικούς κοιτώνες της Πολωνίας. Είκοσι χρόνια μετά το γκρέμισμα των αγαλμάτων του Λένιν στην Ανατολική Ευρώπη, η κυβέρνηση της Βαρσοβίας δίνει τη χαριστική βολή στα σύμβολα του κομμουνισμού, και όχι μόνον. Απαγόρευσε διά νόμου την «παραγωγή, διανομή, πώληση ή κατοχήσε μορφή εντύπου, ηχογράφησης ή άλλη, υλικού αναφερόμενου στον κομμουνισμό, στον φασισμό ή οποιοδήποτε σύμβολο ολοκληρωτισμού». Τώρα πλέον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί οποιοσδήποτε λογαριάζει να κατέβει την κεντρική λεωφόρο της Βαρσοβίας τραγουδώντας τον ύμνο της Διεθνούς για «προσκύνημα» στο άλλοτε στρατηγείο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Κινδυνεύει να συλληφθεί και να μπει στη φυλακή για δύο χρόνια- για το τίποτε άλλωστε: σήμερα τα ιστορικά γραφεία του ΚΚ στεγάζουν καπιταλιστικές εταιρείες.Το σχετικό νομοσχέδιο έχει ήδη ψηφισθεί από τη Γερουσία. Απομένει η υπογραφή του προέδρου για να γίνει νόμος του κράτους και ο ακροδεξιός Λεχ Κατσίνσκι θα υπογράψει οπωσδήποτε τη Δευτέρα. Χωρίς περιστροφές το στηρίζει ο αδελφός του, ο Γιαροσλάβ Κατσίνσκι, ο οποίος καίτοι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως πρόεδρος του κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη αιτιολόγησε την επιλογή του: «Τα σύμβολα του κομμουνισμού δεν έχουν δικαίωμα ύπαρξης στην Πολωνίαεπειδή είναι σύμβολα ενός γενοκτόνου (sic) συστήματος το οποίο είναι ανάλογο του Ναζισμού ».


Στη μεγάλη πλειοψηφία τους οι Πολωνοί θεωρούν τον κομμουνισμό ως μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες του 20ού αιώνα, παρ΄ όλο που στην εποχή του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» εκατομμύρια άνθρωποι είχαν γραφτεί μέλη του ΚΚ. Αν και σχεδόν ανύπαρκτος σήμερα στο πολιτικό τοπίο της Πολωνίας, ο κομμουνισμός δεν έχει πάψει να προκαλεί συγκινησιακή φόρτιση. Η τελευταία ταινία του διεθνούς φήμης σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα προκάλεσε κύματα οργής κατά του κομμουνισμού, ακόμη και στη νεότερη γενιά που δεν τον έχει γνωρίσει, περιγράφοντας τη σφαγή χιλιάδων πολωνών αξιωματικών από Σοβιετικούς στο δάσος Κατίν, στις 5 Μαρτίου 1940, κατόπιν εντολής (με την υπογραφή του Στάλιν ) του διαβόητου Λαυρέντη Μπέρια, αρχηγού της ΝΚVD, προκατόχου της ΚGΒ.

Πολλοί στην Πολωνία επιμένουν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος του κομμουνιστικού παρελθόντος. Μέχρι που έφθασε ο υπουργός Εξωτερικών Ραντοσλάβ Σικόρσκι να προτείνει την… κατεδάφιση ενός ουρανοξύστη που είχε δωρίσει ο Στάλιν στον πολωνικό λαό. «Για μας το Μέγαρο Πολιτισμού και Επιστημών είναι σαν το Τείχος του Βερολίνου.Πρέπει να γκρεμισθεί» είπε.


http://nationalpride.wordpress.com


''Σε οποίους με κατηγορούν η με περιγελούν, γιατί τους κεντρώ το Εθνικό τους αίσθημα και τους μιλώ αποκλειστικά,θα λέγω:Λοιπόν θέλετε να πεθάνει το Έθνος σας;Αν το θέλετε,πέστε το καθαρά,μην κρυβόσαστε''
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

Προπαγάνδα «για μια-δυο βδομάδες»
Ο διαβόητος Γιόζεφ Γκέμπελς, υπουργός Προπαγάνδας της ναζιστικής Γερμανίας υπολόγιζε πως η προπαγάνδα για το Κατίν δεν θα κρατούσε για πολύ: «Εδωσα οδηγίες να γίνει η ευρύτερη δυνατή εκμετάλλευση αυτού του προπαγανδιστικού υλικού. Θα μπορέσουμε να επιζήσουμε με αυτό για μια-δυο βδομάδες»1. Η ομολογία του Γκέμπελς βέβαια δεν εμπόδισε τους ιμπεριαλιστές να αναμασάνε τα ίδια για 65 χρόνια.
Στις 13 Απρίλη 1943, δυο μήνες περίπου μετά τη συντριπτική ήττα των Ναζί στο Στάλινγκραντ, ο ναζιστικός ραδιοφωνικός σταθμός του Βερολίνου μετέδωσε την είδηση της “ανακάλυψης”, από το γερμανικό στρατό, μαζικού τάφου 3.000 Πολωνών αξιωματικών (με τα χρόνια έφτασαν τις 25.000!) στην περιοχή του δάσους του Κατίν. Για το έγκλημα αυτό, κατηγορήθηκε ο “Εβραιομπολσεβικισμός”2.
Οι ναζί τότε, κατά τις οδηγίες του Γκέμπελς, αξιοποιούν με κάθε δυνατό τρόπο το Κατίν. Οργάνωσαν “έρευνες” για να αποδείξουν τα λεγόμενά τους και επιδιώκοντας να προσδώσουν διεθνή διάσταση και “αντικειμενικότητα” στα αποτελέσματα της “έρευνας”, ενσωμάτωσαν στο εγχείρημα τον πολωνικό Ερυθρό Σταυρό (ο Ερυθρός Σταυρός, αν και εκλήθη, αρνήθηκε να συμμετάσχει), καθώς και μια “Διεθνή Επιτροπή” με όλα της τα μέλη να προέρχονται από κράτη – “δορυφόρους” της Γερμανίας (εκτός της Ελβετίας).
Η “Επιτροπή” έμεινε στην Πολωνία μόλις 2 μέρες και εξέτασε 9 μόνο πτώματα που είχαν επιλεγεί από τους Ναζί. Η “Επιτροπή” επικύρωσε τη χιτλερική εκδοχή. Αργότερα όμως πολλοί από τους συμμετέχοντες, όπως ο Τσεχοσλοβάκος καθηγητής της ιατροδικαστικής, Φ. Χάτζεκ, ή ο Βούλγαρος ιατροδικαστής, M. Μαρκόφ, ανακάλεσαν, καταθέτοντας ότι τα πορίσματα ήταν προκατασκευασμένα και υπεγράφησαν υπό καθεστώς πίεσης και φόβου.
Ο επικεφαλής της Επιτροπής, Γ. Μπουτς, σκοτώθηκε το 1944 από τους ίδιους τους Γερμανούς, κρατώντας έτσι για πάντα το στόμα του κλειστό.
Την εκδοχή αυτή, τότε, εκτός από τους Ναζί υιοθέτησε μόνο η εξόριστη πολωνική κυβέρνηση. Ακόμα και ο Τσώρτσιλ σημείωνε πως: «είμαστε οπωσδήποτε αντίθετοι σε κάθε υποτιθέμενη “έρευνα” που θα διεξαγόταν από το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό ή οιονδήποτε άλλο οργανισμό από οιαδήποτε άλλη περιοχή υπό γερμανική κυριαρχία. Μια τέτοια έρευνα θα ήταν απάτη και τα συμπεράσματά της προϊόν τρομοκρατίας»3.

Το γκρέμισμα του ναζιστικού ψέματος
Μετά την απελευθέρωση της Πολωνίας από τον Κόκκινο Στρατό, το Σεπτέμβρη του 1943, συστάθηκε από την ΕΣΣΔ μια επιστημονική επιτροπή υπό τον N. Burdenko για να ερευνήσει το θέμα. Τα πορίσματα της Επιτροπής, απέδειξαν με κατηγορηματικό τρόπο τη ναζιστική ενοχή. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε πως:

» Οι σφαίρες που βρέθηκαν στον τόπο των εκτελέσεων είχαν παραχθεί στη Γερμανία, γεγονός που ομολογεί ο ίδιος ο Γκέμπελς: «Δυστυχώς στους τάφους του Κατίν βρέθηκαν γερμανικές σφαίρες… Είναι απαραίτητο αυτή η πληροφορία να παραμείνει άκρως απόρρητη. Αν ποτέ ερχόταν εν γνώσει του εχθρού, η όλη υπόθεση του Κατίν θα κατέρρεε»4

» Η ιατροδικαστική έρευνα έδειξε πως τα πτώματα ήταν αδύνατο να έχουν ταφεί από το 1940. Με βάση το βαθμό αποσύνθεσης των πτωμάτων πρέπει να είχαν ταφεί το νωρίτερο στα 1941-42 όταν δηλαδή η περιοχή ήταν υπό γερμανική κατοχή. Στα πτώματα επίσης βρέθηκαν έγγραφα που έπονταν της γερμανικής εισβολής.5

» Δεκάδες μάρτυρες κατέθεσαν στην Επιτροπή, μεταξύ των οποίων και ορισμένοι οι οποίοι είχαν καταναγκαστεί από την Γκεστάπο να υπογράψουν σαν μάρτυρες στη γερμανική έκθεση.

» Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώθηκαν και από την αμερικανική αποστολή (από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα) που παρευρισκόταν στην έρευνα. Η κόρη του πρέσβη Χάριμαν, Κάθλιν επιβεβαιώνει πως «σε κάθε περίπτωση η σφαγή πραγματοποιήθηκε από τους Γερμανούς». Η Χάριμαν που ήταν παρούσα στην έρευνα της επιτροπής Burdenko σημειώνει ακόμα πόσο “φρέσκα” ήταν τα πτώματα και ότι μπροστά στα μάτια της βρέθηκε ένα γράμμα με ημερομηνία του καλοκαιριού του ’41.6

Η Σοβιετική Ενωση, το 1946, ζήτησε να περιληφθεί το έγκλημα του Κατίν στις Δίκες της Νυρεμβέργης, οι Αμερικάνοι και οι Βρετανοί όμως δεν το δέχθηκαν. Γιατί άραγε η Σοβιετική Ενωση να θέλει να δικαστεί ένα έγκλημα για το οποίο θέλει να κρύψει την “ενοχή” της; Γιατί οι Σύμμαχοι αρνήθηκαν την εκδίκαση του θέματος;

Το Κατίν στη φαρέτρα του ιμπεριαλισμού
Μέχρι και το 1945, η υπόθεση του Κατίν αναφερόταν στα διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ ως «προπαγάνδα των Ναζί»7 ενώ και δημοσιεύματα όπως π.χ. στους
“New York Times” παρουσιάζουν το Κατίν ως «μαύρη απάτη» των Ναζί.8 Σύντομα, οι ιμπεριαλιστές θα αλλάξουν τακτική και θα εντάξουν το Κατίν στο οπλοστάσιό τους. Στα 1951-52, με αφορμή τον πόλεμο της Κορέας, συστάθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ η “Επιτροπή Madden”, η οποία κατέληξε στο “συμπέρασμα” πως οι Πολωνοί αξιωματικοί δολοφονήθηκαν από τους Σοβιετικούς και πρότεινε την παραπομπή της ΕΣΣΔ στο Διεθνές Δικαστήριο. Ανάμεσα σε εκείνους που κατέθεσαν στην Επιτροπή ήταν και ο Δρ. Οτο Στάχμερ, σύμβουλος του Γκέρινγκ (του Νο. 2 στην ιεραρχία των ναζί) στις Δίκες της Νυρεμβέργης!
Ακόμα, σε απόρρητη έκθεση του Υπουργείου Εσωτερικών των ΗΠΑ, τον Ιούλη του 1952 που περιλαμβάνει συνομιλίες ΗΠΑ- Βρετανίας για τη χάραξη κοινής στρατηγικής στον ΟΗΕ, αναφέρεται η ανάγκη αξιοποίησης του ΟΗΕ για αντισοβιετική προπαγάνδα. Ενα από τα ζητήματα προς αξιοποίηση ήταν το Κατίν.

Κατίν και αντεπανάσταση
Στα χρόνια των αντεπαναστατικών ανατροπών, το Κατίν χρησιμοποιείται τόσο από τους Πολωνούς όσο και από τους Σοβιετικούς αντεπαναστάτες. Ο Γκορμπατσόφ δεν δυσκολεύεται να δεχτεί την εκδοχή του Γκέμπελς και να παραδεχτεί τη “Σοβιετική ενοχή”, ενώ το 1992, ο ανεκδιήγητος Γέλτσιν “ανακάλυψε” μια σειρά έγγραφων, τα οποία παρέδωσε στον Λεχ Βαλέσα και τα οποία δήθεν απεδείκνυαν την ενοχή της Σοβιετικής Ενωσης και φυσικά του Ι. Β. Στάλιν. Τα έγγραφα αυτά ήταν πέρα για πέρα χαλκευμένα, πλαστογραφία κακής ποιότητας. Για παράδειγμα, η “απόφαση” του Πολιτικού Γραφείου του ΠΚΚ (Μπ.) για την εκτέλεση των Πολωνών που περιλαμβάνεται στα “ντοκουμέντα”, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων εμφανών πλαστογραφιών, τα ονόματα των Καγκάνοβιτς και Καλίνιν, οι οποίοι ωστόσο ήταν απόντες από τη 13η Σύνοδο του οργάνου το Μάρτη του 1940!9
Η πλαστογραφία αποδεικνύεται με πολλούς ακόμα τρόπους και στα τρία έγγραφα που περιελάμβαναν τα περιβόητα “ντοκουμέντα” που ουδέποτε παρουσιάστηκαν σε πρωτότυπη μορφή παρά μόνο σε φωτοτυπίες! Σημαντική “λεπτομέρεια” επίσης στην υπόθεση των εγγράφων είναι πως “ανακαλύφθηκαν” και χρησιμοποιήθηκαν από τη νομική ομάδα του Γιέλτσιν στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σαν πειστήρια για την επιδιωκόμενη κήρυξη του ΚΚΣΕ ως “οργάνωσης αντισυνταγματικής”.
Τα πλαστογραφημένα αυτά έγγραφα, που ούτε καν αυτό το δικαστήριο που δίκαζε το ΚΚΣΕ δεν δέχθηκε σαν γνήσια, αποτελούν ακόμα μέχρι σήμερα το σημαντικότερο “επιχείρημα” των ιμπεριαλιστών και των γραφιάδων τους.

“Χτυπάνε” στο παρελθόν, στοχεύουν στο μέλλον
Στην πραγματικότητα, κανένας από τους υπέρμαχους της “Σοβιετικής ενοχής”, είτε παρουσιάζεται σαν ιστορικός είτε σαν καλλιτέχνης, δεν ενδιαφέρεται για την ιστορική αλήθεια. Η αλήθεια άλλωστε είναι αδιαμφισβήτητη: στο Κατίν εκτελέστηκαν χιλιάδες Πολωνοί από τους ναζί. Αυτό που τους “καίει” και που επιδιώκουν είναι να συκοφαντήσουν το σοσιαλισμό. Αθωώνουν μέχρι και τον Χίτλερ, προκειμένου να “αποδείξουν” πως η κοινωνία που απάλλαξε τον άνθρωπο από την εκμετάλλευση, που νίκησε φασισμό και ναζισμό, που ήταν το αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό, ήταν μια εγκληματική κοινωνία και ο Στάλιν ο μεγαλύτερος δολοφόνος όλων των εποχών. Κατασυκοφαντούν ειδικά τη συγκεκριμένη περίοδο, γιατί είναι η περίοδος που στη Σοβιετική Ενωση κοινωνικοποιείται η καπιταλιστική εξουσία, οικοδομούνται οι βάσεις του σοσιαλισμού από την επαναστατική εργατική εξουσία, απαραίτητες συνθήκες για την αντιφασιστική νίκη.
Ο Αμερικάνος καθηγητής, Φουρ, χωρίς να είναι κομμουνιστής σημειώνει: «Ορίστε η άποψή μου: Κανείς δεν νοιάζεται για το τι συνέβη στους Πολωνούς αξιωματικούς! Κανείς, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των Πολωνών… από τότε, η “Σφαγή του Κατίν” αποτέλεσε ένα ραβδί για να χτυπούνε τους Σοβιετικούς. Ακόμα είναι μια επιπλέον “απόδειξη” ότι “ο κομμουνισμός είναι κακό πράγμα”… Ηδη με αποκαλούν έναν παλιο-λάτρη του Στάλιν επειδή επιμένω στα αποδεικτικά στοιχεία, επειδή δεν προσκυνώ το ναό ανειλικρινών αντικομμουνιστών ιστορικών των οποίων τα έργα αποτελούν ντροπή για το επάγγελμα του ιστορικού… Η “Σφαγή του Κατίν” δεν αποτελεί ένα ιστορικό ζήτημα - αποτελεί ένα ΟΠΛΟ… Το χρησιμοποιείς για να κάνεις πόλεμο “στην άλλη πλευρά” και μόνο αυτό»10.
Εφαρμόζοντας ιδανικά τις Γκεμπελικές τακτικές, λέγε-λέγε και κάτι θα μείνει, αφήνουν στην άκρη ιστορικές αλήθειες και άλλα τέτοια ασήμαντα και ρίχνουν λάσπη με το κιλό. Στόχος ένας και σταθερός. Να συκοφαντηθεί ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός, να “ντυθεί” με τα πιο μαύρα χρώματα, να φτιάξουν ένα “σκιάχτρο” για να κρύψει την ανωτερότητα και τις υψηλές αξίες του σοσιαλισμού. Τα εγχώρια δε παπαγαλάκια χτυπάνε με μανία την επαναστατική στρατηγική του ΚΚΕ, γι’ αυτό και τρέξανε να προϋπαντήσουν τον Βάιντα και την ανιστόρητη ταινία του.
Η τεράστια αντικομμουνιστική βιομηχανία που έχουν στήσει, η οποία παράγει εκδόσεις, ντοκιμαντέρ, βιβλία, ταινίες, στοχεύει ιδιαίτερα στη νεολαία που δεν έχει την ανάλογη κοινωνική και πολιτική πείρα, ώστε να μπορεί να κρίνει και να απορρίψει τα ψέματα και τις διαστρεβλώσεις. Εχει στόχο να κρύψει από την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης τη διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Η πάλη ενάντια στις αντικομμουνιστικές θεωρίες, η υπεράσπιση της ιστορίας του επαναστατικού εργατικού κινήματος, του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και της προσφοράς των σοσιαλιστικών χωρών στο 20ο αιώνα δεν είναι απλά πάλη για την αποκατάσταση της ιστορίας. Είναι πάλη για το παρόν και το μέλλον, για την ανάδειξη και τη συνειδητοποίηση της επικαιρότητας και της ρεαλιστικότητας του σοσιαλισμού.

Στρατής Δουνιάς

Σημειώσεις:
1. Ολες οι αναφορές στα ημερολόγια του Τζ. Γκέμπελς από την αγγλική μετάφραση: J. Goebbels, The Goebbels Diaries (1942-1943), μετάφραση Louis P. Lochner, : Doubleday & Company, New York, 1948
2. Ακόμα και αναλύσεις της CIA αναγνώρισαν το “ελάττωμα” στην επιχειρηματολογία των Ναζί περί “εβραιομπολσεβικικών σφαγών”, παραδεχόμενοι το γεγονός ότι ένα μεγάλο τμήμα των θυμάτων ήταν Πολωνοί εβραϊκής καταγωγής. Βλ. “Πράβντα” 19 Απρίλη 1943 και Β. Fisher, The Katyn Controversy: Stalin’s Killing Field
3. Ηλεκτρονικό άρθρο στον δικτυότοπο Κέντρου Μελέτης Πληροφοριών της CIA, 14 Απρίλη 2007 Βλ. M. Fowler, Winston S. Churchill. Philosopher and Statesman, University Press of America, Lanham, MD, 1985 και Y. I. Mukhin, Katyn Detective, Firma Svetoton LTD, Moskva, 1995
4. Ο. π.
5. Αναλυτικά για την έκθεση βλ. Αναστάση Γκίκα, “Κατίν: Από τον Γκαίμπελς στους κινηματογράφους” στο Ριζοσπάστη, 16/3/2008
6. G. Roberts, Stalin’s Wars, Yale University Press, New Haven, σ.171-172 και 400
7. United States Department of State / Foreign relations of the United States: diplomatic papers: the Conference of Berlin (the Potsdam Conference), 1945, Volume II (1945), σ. 803
8. Βλ. Experts of Nuremberg Archives: Nikzor.org - 59η Ημέρα, Πέμπτη, 14 Φλεβάρη 1946 και R. E. Conot, Justice at Nuremberg, Carol & Graf Publishers, New York 1984 σ. 454
9. Βλ. Αναλυτικά Γιούρι Σλομπότκιν, “Κατίν: Πώς και γιατί οι χιτλερικοί εκτέλεσαν τους Πολωνούς αξιωματικούς”, 29/5/2005
10. Furr G. στο http://chss.montclair.edu/english/furr/pol/discuss-katyn041806r.html

Ψάξ’το παραπάνω
Αρθρα στον “Ριζοσπάστη”
> Γιούρι Σλομπότκιν, “Κατίν: Πώς και γιατί οι χιτλερικοί εκτέλεσαν τους Πολωνούς αξιωματικούς”, 29/5/2005
> Αναστάση Γκίκα, “Κατίν: Από τον Γκαίμπελς στους κινηματογράφους”, 16/3/2008
> Μάκη Μαϊλη, “Η ιστορική αλήθεια και οι αιτίες της πλαστογραφίας της”, 15/2/2009

Δημοκρατικά δικαιώματα και αντικομμουνισμός

Από τις πρόσφατες διαδηλώσεις στην Αθήνα, που διοργάνωσαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ενάντια στον αντικομμουνισμό, με αφορμή την επίσκεψη του Τσέχου Προέδρου
Η απαγόρευση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τσεχίας από το υπουργείο Δικαιοσύνης της χώρας, (με το αποκαλυπτικό επιχείρημα ότι υποστηρίζει την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής), όπως και η απόφαση της Γερουσίας της Τσεχίας να συγκροτήσει Ειδική επιτροπή για να εξετάσει τη συνταγματικότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος Βοημίας - Μοραβίας (ΚΚΒΜ), έδειξε για άλλη μια φορά το πώς καταλαβαίνουν τη «δημοκρατία» και την «ελευθερία» όλοι εκείνοι που επικαλούνται τις αστικές «βελούδινες» αντεπαναστάσεις. Η όξυνση του αντικομμουνισμού οδήγησε το ΚΚ Βοημίας - Μοραβίας (ΚΚΒΜ) να διοργανώσει στις 25 και 26 Νοέμβρη στην Πράγα Διεθνή Συνάντηση, με θέμα: «Οι κομμουνιστές κι οι δημοκρατικές δυνάμεις στον αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στην Ευρώπη και στον κόσμο, δραστήρια αντιστρατεύονται στον αντικομμουνισμό». Η επίκαιρη αυτή πρωτοβουλία του ΚΚΒΜ έδωσε τη δυνατότητα σε εκπροσώπους 40 Κομμουνιστικών, Εργατικών κι αριστερών κομμάτων από χώρες της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής όχι μόνον να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους Τσέχους κομμουνιστές, αλλά και να ανταλλάξουν απόψεις για την κατάσταση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την αντικομμουνιστική επίθεση.

Τα κόμματα που συμμετείχαν είναι:

ΚΚ Αυστρίας, Εργατικό Κόμμα Βελγίου, ΚΚ Βιετνάμ, Εργατικό ΚΚ Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, ΚΚ Βρετανίας, ΚΚ Μεγάλης Βρετανίας (Μ-Λ), Γαλλικό ΚΚ, ΚΟΔΗΣΟ Γερμανίας, Γερμανικό ΚΚ, ΚΚ Δανίας, ΚΚ στη Δανία, ΚΚ ΗΠΑ, Ιαπωνικό ΚΚ, ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), Κόμμα των λαών της Ισπανίας, Κόμμα των Κομμουνιστών της Καταλονίας, ΤΟΥΝΤΕΧ (Ιράν), ΚΚ Ισραήλ, Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών, Κομμουνιστική Επανίδρυση (Ιταλίας), ΚΚ Κίνας, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας, ΚΚ Κούβας, ΑΚΕΛ, Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας, Κόμμα Κομμουνιστών Λευκορωσίας, ΝΚΚ Ολλανδίας, ΚΚ Ουκρανίας, Πορτογαλικό ΚΚ,


ΚΚ ΠΓΔΜ,


Κόμμα Σοσιαλιστικής Συμμαχίας (Ρουμανίας), ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας, Νέο ΚΚ Γιουγκοσλαβίας, ΚΚ Σλοβακίας, Σουδανέζικο ΚΚ, ΚΚ Σουηδίας Μ-Λ (R), ΚΚ Συρίας, Συριακό ΚΚ, ΚΚ Τουρκίας, ΚΚ Βοημίας - Μοραβίας.

Το ΚΚΕ εκπροσώπησε στη Συνάντηση αυτή ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Κόμματος, οποίος και υπογράφει το παρακάτω άρθρο, που εκτός από τη Συνάντηση αναφέρεται στη γενικότερη αντικομμουνιστική επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ποιους τρομάζει το σφυροδρέπανο;
Πρόσφατα οι αντιδραστικές δυνάμεις της Εσθονίας (μιας «δημοκρατικής» χώρας - μέλους της ΕΕ όπου το 30% των κατοίκων δεν έχει καν δικαίωμα ψήφου), αποφάσισαν να ξηλώσουν τα αντιφασιστικά μνημεία. Λίγα 24ωρα αργότερα, η κυβέρνηση της χώρας, για να κάμψει τη διεθνή κατακραυγή πέρασε στην αντεπίθεση και κατέθεσε ένα ακόμη νέο νομοσχέδιο, που προβλέπει την ποινή φυλάκισης έως 3 χρόνων για όσους τολμήσουν να κάνουν χρήση του σφυροδρέπανου. Ποιοι είναι όμως αυτοί που φοβούνται τόσο πολύ το σφυροδρέπανο;

Τον περασμένο Σεπτέμβρη νέος Πρόεδρος στην Εσθονία εκλέχτηκε από το Κοινοβούλιο ο Τόμας Χέντρικ Ιλβες, που γεννήθηκε στη Σουηδία το 1953, όπου είχε μεταναστεύσει η οικογένειά του στα τέλη του Β` Παγκοσμίου Πολέμου. Το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του το βίωσε στην Αμερική. Στη δεκαετία του '80 επέστρεψε στην Ευρώπη, στο Μόναχο, όπου δούλεψε στον αντικομμουνιστικό ραδιοσταθμό «Ελεύθερη Ευρώπη». Γύρισε στην Εσθονία μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, το 1991. Υστερα από δύο χρόνια επίσημα παραιτήθηκε από την αμερικανική υπηκοότητα, για να πάρει την εσθονική. Ο Ιλβες εκλέχτηκε Πρόεδρος παρά τις κατηγορίες των πολιτικών του αντιπάλων ότι διατηρεί μυστικά την αμερικανική υπηκοότητα κι είναι συνεργάτης της CIA.

Ανάλογες αντικομμουνιστικές απαγορεύσεις με αυτές στην Εσθονία υπάρχουν στη Λιθουανία και τη Λετονία. Ο σημερινός Πρόεδρος της Λιθουανίας Β. Αντάμκους πολέμησε στο πλευρό των ναζί, μέσα από τις γραμμές του «Στρατού άμυνας της Πατρίδας», που συγκρότησαν οι φασιστικές κατοχικές δυνάμεις με επικεφαλής Γερμανό συνταγματάρχη. Μετά την ήττα των ναζί, μαζί με τους γονείς του, έφυγε από τη χώρα για να γλιτώσουν. Το ίδιο έκαναν και οι γονείς της σημερινής Προέδρου της Λετονίας, Βαϊρα Βίκε - Φραϊεμπέργκε, που διατηρούσαν στενές επαφές με τους ναζί, την περίοδο της κατοχής της χώρας της. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί οι άνθρωποι αναδείχτηκαν στα προεδρικά αξιώματα.

Οπωσδήποτε, λοιπόν, είναι ισχυρές και οι ρεβανσιστικές τάσεις, που υπάρχουν σε μια σειρά χώρες, από αυτούς που κυριάρχησαν μετά τα αντεπαναστατικά γεγονότα του 1989 - 91. Αυτές οι τάσεις συνδέονται και με την επιχείρηση συνολικής επανεξέτασης της ιστορίας, τόσο της σοβιετικής περιόδου, όσο και του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι προσπάθειες αυτές από χώρα σε χώρα ποικλίλουν, αλλά την ίδια ώρα διατηρούν όλες τους σαν κοινό στοιχείο το συνδυασμό τους με την τεράστια επίθεση σε βάρος των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων που δέχτηκε και δέχεται η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα σ' αυτές τις χώρες, μετά από μια πρωτοφανή για την ανθρωπότητα οπισθοδρόμηση προς τον καπιταλισμό. Οχι τυχαία, όπως δήλωσε στην Πράγα ο Χ. Σάρφο, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων του ΚΚΒΜ, 15 χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού σε όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Βαλτικής, παρά τους τόνους λάσπης κατά του σοσιαλισμού, είναι υψηλά τα ποσοστά των ανθρώπων που στις δημοσκοπήσεις αποτιμούν θετικά τη σοσιαλιστική περίοδο! Από εδώ και η έντονη επίθεση στους κομμουνιστές και στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, αφού αν ήταν τόσο άσχημος, όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν, αυτή η επίθεση θα ήταν χωρίς περιεχόμενο!

Δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές
Ομως η νέα αντικομμουνιστική επίθεση δεν περιορίζεται μόνον στις χώρες της Κεντρικής κι Ανατολικής Ευρώπης. Γενικεύεται, αφού συνδέεται με ευρύτερες στοχεύσεις, όπως φάνηκε και με το Αντικομμουνιστικό μνημόνιο στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Η έκταση που πήρε το πλατύ λαϊκό κύμα διαμαρτυρίας, στην Ελλάδα και άλλες χώρες, ήταν ο βασικός παράγοντας που το «αντικομμουνιστικό μνημόνιο» με τον τίτλο «για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων», δεν κατόρθωσε τον περασμένο Γενάρη να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ώστε να γίνουν υποχρεωτικά για τα κράτη - μέλη του τα αντίστοιχα μέτρα που το συνοδεύουν. Ομως, όπως σημείωνε τον περασμένο Φλεβάρη η ΚΕ του ΚΚΕ: «Το "μνημόνιο" σηματοδοτεί την αρχή νέας αντικομμουνιστικής υστερίας. Αποτελεί ποιοτικά νέο βήμα της». Κι αυτή η εκτίμηση ήδη επιβεβαιώθηκε, αν κρίνουμε και από το Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα 50χρονα των αντεπαναστατικών γεγονότων στην Ουγγαρία (το 1956), που εγκρίθηκε τον περασμένο Οκτώβρη, όπου καλείται «η δημοκρατική κοινότητα να απορρίψει απερίφραστα την καταπιεστική και αντιδημοκρατική κομμουνιστική ιδεολογία».

Η αντικομμουνιστική επίθεση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα. Πρόκειται, όμως για μια επίθεση που λαμβάνει υπόψη της τα ιστορικά και πολιτικά βιώματα της κάθε χώρας. Σε άλλες παίρνει «κραυγαλέο» και χυδαίο χαρακτήρα, όπως στην Ουκρανία, όπου το Νοέμβρη ψηφίστηκε νέος νόμος, που θεωρεί το λιμό του 1932 - 33 ως «γενοκτονία» του λαού της Ουκρανίας από τους μπολσεβίκους και μάλιστα επιβάλλει χρηματικά πρόστιμα σε όσους δημόσια διαφωνήσουν με αυτήν την άποψη. Σε άλλες χώρες, όπως στη χώρα μας, αυτή η επιχείρηση έχει πιο «εκλεπτυσμένο» χαρακτήρα και διεξάγεται μέσα π.χ. από τα «ιστορικά» ντοκιμαντέρ της ΕΤ-3 ή τα σχολικά βιβλία, όπου ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε παρουσιάζεται σαν εγκληματικό σύστημα, ως ένα καθεστώς ανελευθερίας, τριγυρισμένο από συρματοπλέγματα.

Αυτή η διαφορά δεν μπορεί να κρύψει τον «κοινό παρονομαστή» αυτής της επίθεσης. Κι αυτός δεν είναι άλλος από την αναγόρευση σε έγκλημα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της ταξικής πάλης. Μια εξέλιξη που, όπως έχει δείξει η ιστορία, δεν έχει στόχο μόνο τους κομμουνιστές. Εχει όλους τους λαούς και τα κινήματά τους. Αυτή η επίθεση «πατά» στο «έδαφος» της γενικότερης ιμπεριαλιστικής στρατηγικής, κι αποτελεί προπομπό νέου κύκλου αντιδραστικών μέτρων κατά των κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών και της εξαπόλυσης νέου γύρου πολέμων! Οχι τυχαία π.χ. στην Τσεχία και την Αλβανία (όπου ο εθνικο - απελευθερωτικός αγώνας [1942 - 1945], με επικεφαλής το ΚΚ Αλβανίας, χαρακτηρίστηκε πρόσφατα από το κοινοβούλιο ως «εμφύλιος πόλεμος») οι τελευταίες αντικομμουνιστικές επιθέσεις «έσκασαν» σχεδόν τις ίδιες ώρες που ανακοινωνόταν η αύξηση της στρατιωτικής συμμετοχής αυτών των χωρών στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.

Για το «νερό» στο «μύλο» του αντικομμουνισμού
Οπως είπε στην Πράγα ο Αλφρεντ Ρούμπιξ, Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας, «ο αντικομμουνισμός γεννήθηκε κι αναπτύχθηκε μαζί με το εργατικό κίνημα. Εως τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση ο αντικομμουνισμός προσπαθούσε να παρουσιάσει τον κομμουνισμό και τη διδασκαλία του Μαρξ ως ουτοπία, ενώ στη συνέχεια το κύριο περιεχόμενο του αντικομμουνισμού ήταν κι εξακολουθεί να είναι η αμαύρωση κάθε τι σοβιετικού, σοσιαλιστικού και κομμουνιστικού, η διαστρέβλωση της πολιτικής και των στόχων των κομμουνιστικών κομμάτων, ολόκληρης της κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού».

Ηγετικό ρόλο στην αντικομμουνιστική επίθεση παίζουν δεξιές κι εθνικιστικές δυνάμεις. Πίσω τους «σέρνονται», αλλά και συχνά τους συναγωνίζονται στην αντικομμουνιστική επίθεση διάφοροι σοσιαλδημοκράτες και «νεοαριστεροί». Οι τελευταίοι δηλώνουν με κάθε τρόπο την υποταγή τους στην αστική δημοκρατία και προσπαθούν να πείσουν ότι αυτό που προτείνουν δεν αντιβαίνει στους κανόνες της και δε θα ταράξει τα «νερά» του συστήματος. Ετσι, αποκηρύσσουν την ταξική πάλη, την επαναστατική βία και εξορκίζουν τον Στάλιν και τον «σταλινισμό». Σ' αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε και στη Διεθνή Συνάντηση της Πράγας ο εκπρόσωπος του Γαλλικού ΚΚ, που επανέλαβε τις συκοφαντίες περί «σταλινισμού».

Την αντίθεσή του με μια τέτοια αντιιστορική προσέγγιση της ιστορίας της Σοβιετικής Ενωσης, εξέφρασε όχι μόνο το ΚΚΕ, αλλά και άλλα Κομμουνιστικά κι Εργατικά κόμματα! Μάλιστα, ένα στέλεχος της διωκόμενης ΚΝ Τσεχίας, που πήρε το λόγο, σημείωσε πως κανείς δεν μπορεί να κρίνει την ηγεσία της ΕΣΣΔ εκείνης της εποχής, χωρίς να παίρνει υπόψη του τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες βρέθηκε τότε η ΕΣΣΔ κι ο Στάλιν, όταν οι δυνάμεις του κεφαλαίου επέλεξαν να στρέψουν ενάντια στην ΕΣΣΔ τον ναζισμό και τον ιαπωνικό μιλιταρισμό. Ο ίδιος σημείωσε ότι ο «αντισταλινισμός» είναι ένα σχέδιο δυσφήμισης του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών της ΕΣΣΔ και ρίχνει «νερό» στο «μύλο» του αντικομμουνισμού.

Ο εκπρόσωπος του Συριακού ΚΚ αναφέρθηκε στις αποκαλύψεις ενός εκ των πρωτεργατών της «περεστρόικα», Α. Γιάκοβλεφ, για το πώς χρησιμοποιήθηκε ο «αντισταλινισμός» για να λαβωθεί ιδεολογικό - πολιτικά κι «από τα μέσα» το κομμουνιστικό κίνημα.

Τα «παραμύθια», που μας πουλάει η αστική τάξη για τον υπαρκτό σοσιαλισμό μπορούμε να τα ακούμε, αλλά όχι και να τα πιστεύουμε, είπε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του Ιρανικού κόμματος ΤΟΥΝΤΕΧ.

Στην Ανακοίνωση Τύπου που εξέδωσε το ΚΚΒΜ σημειώνεται σχετικά πως: «Οι κομμουνιστές δεν αποδέχονται την ανιστόρητη προσέγγιση των γεγονότων του παρελθόντος, που δε βοηθά την πραγματική κατανόησή τους, πολύ περισσότερο δε δέχονται τις προσπάθειες να παρουσιαστούν ως "έγκλημα" όσα ο σοσιαλισμός σε μεγάλο βαθμό συνεισέφερε στην πρόοδο όλου του ανθρώπινου πολιτισμού».

Δημοκρατία και ιμπεριαλισμός
Ενα ακόμη σημαντικό ζήτημα, στο οποίο στράφηκε η προσοχή, κατά τη διάρκεια της συνάντησης της Πράγας, ήταν αυτό της αντιμετώπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, που ενώ καταπατούνται από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους «προληπτικούς» πολέμους, από τη λεγόμενη «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία των ΗΠΑ και της ΕΕ, από την ίδια την εκμεταλλευτική φύση του ιμπεριαλισμού, την ίδια ώρα χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα από τους ιμπεριαλιστές, με στόχο την επέμβαση στις εσωτερικές εξελίξεις σε μια σειρά περιοχές του πλανήτη, τάχα για την «προώθηση της δημοκρατίας».

Το θέμα ήρθε στην επιφάνεια μέσα κι από μια άλλη «διάσταση». Οι τσέχικες αρχές αρνήθηκαν να χορηγήσουν βίζα στον εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Λευκορωσίας, (που στηρίζει τον Πρόεδρο Αλ. Λουκασένκο), ενώ χορήγησαν βίζα στον εκπρόσωπο του Κόμματος των Κομμουνιστών της Λευκορωσίας (ΚκΛ), που έχει ενσωματωθεί πλήρως στα σχέδια των ιμπεριαλιστών για την ανατροπή του προέδρου Λουκασένκο. Μάλιστα, ο ηγέτης αυτού του κόμματος είχε αναλάβει και επικεφαλής του προεκλογικού επιτελείου του υποστηριζόμενου από ΗΠΑ - ΕΕ υποψηφίου της «ενιαίας αντιπολίτευσης», Αλ. Μιλινκέβιτς. Να σημειωθεί ότι ο τελευταίος εκείνες τις ώρες, που γινόταν η συνάντηση της Πράγας, συναντιόταν με τον Τζ. Μπους στη Ρίγα, στο περιθώριο της Συνάντησης Κορυφής του ΝΑΤΟ.

Ποια όμως είναι αυτή η «διεθνής κοινότητα» που καλείται να κάνει εκδημοκρατισμό στη Λευκορωσία; Αυτοί που πετσοκόβουν τα δημοκρατικά δικαιώματα στην έτσι κι αλλιώς περιορισμένη αστική δημοκρατία, που εγκρίνουν τρομονόμους, που βάζουν παντού κάμερες, που παρακολουθούν εκατομμύρια τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, που έφτιαξαν το Γκουαντανάμο, που δίνουν εντολές στις μυστικές υπηρεσίες του να εξοντώνουν πολιτικούς αντιπάλους, που στηρίζονται σε καλπονοθευτικά συστήματα και στην πλύση εγκεφάλου των ΜΜΕ! Αλήθεια, πώς βιώνει αυτόν τον ιμπεριαλιστικό «εκδημοκρατισμό» ο λαός του Ιράκ;

Κι εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι ο εκπρόσωπος του κόμματος ΤΟΥΝΤΕΧ, από το Ιράν, σημείωσε ότι στη χώρα του υπάρχει ένα σκοταδιστικό ισλαμικό καθεστώς κι ο λαός πράγματι χρειάζεται τη δημοκρατία και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά όχι όμως αυτά που «εξάγονται» με τα όπλα και τους βομβαρδισμούς. Μια τέτοια «δημοκρατία» να μας λείπει!, είπε χαρακτηριστικά.

Για άλλη μια φορά, λοιπόν, και από τη συζήτηση στη Συνάντηση της Πράγας φάνηκε πως το ζήτημα της δημοκρατίας, όπως και τα ζητήματα των άλλων δικαιωμάτων στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν μπορούν να εξετάζονται αποκομμένα από το συνολικότερο αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την ανατροπή του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Οταν αποκόβονται από τον αγώνα για το σοσιαλισμό μπορεί να γίνουν «εργαλείο» στα χέρια των ιμπεριαλιστών.


ΟΣΟΙ ΖΗΣΑΝ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ,ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΛΕΝ....

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3833798&

«Η Ευρώπη δε δύναται να πιστεύει εις τον κομμουνισμόν…»
Σήμερα, 52 χρόνια από τη συνθήκη της Ρώμης, η Ευρωπαϊκή Ενωση συνεχίζει να φανερώνει τον ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα, στηρίζοντας τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των χωρών της. Αυτό δεν γίνεται μόνο με τη σταθερή πολιτική της υπέρ των ευρωπαϊκών μονοπωλίων (βλ. καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, 65ωρο κ.λπ.), αλλά και με παράλληλο χτύπημα του εργατικού-λαϊκού κινήματος με κάθε τρόπο. Είτε πρόκειται για επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών και την ένταση της καταστολής ενάντια στο λαϊκό κίνημα, είτε με τον ιδεολογικό πόλεμο ενάντια στην πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης, τους κομμουνιστές. Απόδειξη, άλλωστε, του αντιλαϊκού αντιδραστικού χαρακτήρα της ΕΕ και των οργάνων της είναι και το πρόσφατο αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβούλιου, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «η ευρωπαϊκή ενοποίηση υπήρξε εξαρχής μια απάντηση στα δεινά που επέφεραν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και η ναζιστική τυραννία που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα και στην επιβολή ολοκληρωτικών και αντιδημοκρατικών κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη…»

Αντικομμουνιστική από τα γεννοφάσκια της
Ο αντικομμουνισμός αποτελεί πάγια πολιτική κατεύθυνση της ΕΕ και των κυβερνήσεων πολλών χωρών που αποτελούν «τη μεγάλη δημοκρατική Ευρωπαϊκή οικογένεια». Από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, η ΕΟΚ ακολούθησε επιθετική πολιτική ενάντια στην ΕΣΣΔ και τις χώρες του σοσιαλιστικού συστήματος. Σήμερα, και μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές του 1989-1991 σε μια σειρά από χώρες της ΕΕ οι αναφορές στην κομμουνιστική ιδεολογία και τα σύμβολά της απαγορεύονται, ενώ κομμουνιστικά κόμματα και οργανώσεις είναι στην παρανομία. Τέτοιο παράδειγμα είχαμε πριν λίγα χρόνια στην Τσέχικη Δημοκρατία με την απαγόρευση της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας (KSM), επειδή στο πρόγραμμά της αναφέρει ότι επιδιώκει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Επίσης, στις Βαλτικές χώρες βετεράνοι του κόκκινου στρατού και κομμουνιστές που δεν αποκήρυξαν το παρελθόν τους στερήθηκαν τα πολιτικά τους δικαιώματα για χρόνια, σύρθηκαν στις φυλακές, την ώρα που οι συνεργάτες των Ναζί την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου τιμώνται σαν «ήρωες της ελευθερίας»!!

Παραποιούν το παρελθόν, στοχεύουν στο μέλλον
Τελευταίο κρούσμα της αντικομμουνιστικής επίθεσης της ΕΕ είναι το χυδαίο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (το οποίο υπερψήφισαν οι ευρωομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος -ευρωομάδας της ΝΔ, των Σοσιαλιστών -ευρωομάδας του ΠΑΣΟΚ, των Φιλελεύθερων, της UEN και των Πράσινων) με τον εύγλωττο τίτλο “Ευρωπαϊκή συνείδηση και ολοκληρωτισμός”*. Η αντικομμουνιστική εκστρατεία που αναζωογονήθηκε τα τελευταία χρόνια με το “Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο” του Συμβούλιου της Ευρώπης και των διάφορων ακόμα αντικομμουνιστικών δραστηριοτήτων και διακηρύξεων που προώθησαν κυβερνήσεις χωρών της ΕΕ (όπως η περσινή “Διακήρυξη της Πράγας”) κατέληξαν στο συγκεκριμένο ψήφισμα, στο οποίο ο κομμουνισμός χαρακτηρίζεται “ολοκληρωτικό καθεστώς” και ο σοσιαλισμός που οικοδομήθηκε στις χώρες της Ευρώπης και την ΕΣΣΔ κατηγορείται για “εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας” και εξισώνεται με το φασισμό. Οπως αναφέρει και το ψήφισμα: «ιστορική εμπειρία της Δυτικής Ευρώπης ήταν ο ναζισμός, ενώ τα κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης είχαν την εμπειρία τόσο του κομμουνισμού όσο και του ναζισμού. Πρέπει να προωθηθεί η κατανόηση για το διπλό παρελθόν δικτατορίας στις χώρες αυτές». Ενα «κοινό παρελθόν», που σαν ελπίδα θα έχει το «κοινό μέλλον της Ευρωπαϊκής ενοποίησης», δηλαδή την αέναη επιβίωση του καπιταλιστικού συστήματος στην Ευρώπη…

Την ιστορία τη γράφουν οι λαοί
Παρ’ όλο που το ψήφισμα σίγουρα δεν αποτελεί «εγχειρίδιο ευρωπαϊκής ιστορίας» και αναγνωρίζει -υποτίθεται- ότι «οι επίσημες πολιτικές ερμηνείες ιστορικών γεγονότων δεν θα πρέπει να επιβάλλονται με αποφάσεις της πλειοψηφίας στα κοινοβούλια», εντούτοις επιχειρεί με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο να ξαναγράψει την ιστορία, αξιοποιώντας την για τη θωράκιση της εξουσίας των μονοπωλίων. Γι’ αυτό και πλαστογραφούν την ιστορία που έχουν υπογράψει οι λαοί με το αίμα τους, ώστε να αμφισβητήσουν τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, με κυριότερο αυτό της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Τέτοιους σκοπούς υπηρετεί και ο ορισμός της 23ης Αυγούστου ως «Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού». Επιπλέον, στις πρόνοιες του ψηφίσματος είναι το κάλεσμα του Ευρωκοινοβούλιου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποστηρίξουν τις δραστηριότητες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στις χώρες της ΕΕ και στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, οι οποίες «δραστηριοποιούνται στην έρευνα και τη συλλογή εγγράφων σχετικά με εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της σταλινικής περιόδου». Επιπλέον ζητεί την «καθιέρωση βήματος Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης που να στηρίζει τη δικτύωση και τη συνεργασία των εθνικών ερευνητικών ιδρυμάτων που ειδικεύονται στον τομέα της ιστορίας του ολοκληρωτισμού, και τη δημιουργία πανευρωπαϊκού κέντρου/μνημείου τεκμηρίωσης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων», καθώς και την «ενίσχυση των υπαρχόντων σχετικών χρηματοοικονομικών μέσων, ώστε να υποστηριχτεί η επαγγελματική ιστορική έρευνα για τα ανωτέρω θέματα». Τέτοιες προσπάθειες, οικονομικής και άλλης ενίσχυσης προγραμμάτων που θεσμοθετούν την παραχάραξη της ιστορίας πρέπει να πέσουν στο κενό.

Τα ελληνικά κόμματα
Χαρακτηριστική ήταν η στάση των ελληνικών κομμάτων κατά την ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο. Συνασπισμός και ΛΑΟΣ φρόντισαν να μη συμμετέχουν στη διαδικασία, ενώ η ΝΔ δήλωσε ότι “απήχε”. Το ΠΑΣΟΚ καταψήφισε το ψήφισμα, λέγοντας πως «η καθιέρωση κοινής ημέρας μνήμης εξομοιώνει κατά απαράδεκτο τρόπο δύο ανόμοια κομμάτια της Ιστορίας, που το καθένα είχε διαφορετική αφετηρία και που για διαφορετικούς λόγους έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του πολίτη», ενώ παράλληλα στην Ελλάδα έχει συνειδητά επιλέξει τον αντικομμουνισμό στην αντιπαράθεσή του με το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ καταψήφισε ηχηρά και χωρίς περιστροφές το κατάπτυστο κείμενο, σημειώνοντας πως «Κανένα κοινοβούλιο που αποτελείται από τους εκπροσώπους και υπηρέτες του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, δεν μπορεί με τη συκοφαντία, το ψέμα και την πλαστογραφία να διαγράψει την ιστορία των κοινωνικών επαναστάσεων. Την έχουν γράψει και υπογράψει οι λαοί με το αίμα τους. Κανένα μαύρο αντικομμουνιστικό μέτωπο δεν μπορεί να σβήσει τη μεγάλη προσφορά του σοσιαλισμού, τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις του και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο». Η στάση των ελληνικών κομμάτων δείχνει ότι λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους τη στάση του ΚΚΕ και τη συνεπή ιδεολογική του πάλη μέσα στην Ελλάδα.

Στο στόχαστρο το λαϊκό κίνημα
Η απαράδεκτη εξίσωση από μέρους της ΕΕ της κομμουνιστικής ιδεολογίας, του σοσιαλισμού που γνώρισαν οι χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης με το φασισμό έχει στόχο το εργατικό-λαϊκό κίνημα και ιδιαίτερα την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές. Λίγο νοιάζονται οι “μεγάλοι” της ευρωπαϊκής αστικής τάξης για τις δήθεν “εκατόμβες θυμάτων του κομμουνισμού”. Το ζήτημα που καίει είναι το γεγονός ότι οι λαοί των πρώην σοσιαλιστικών χωρών τσάκισαν με τους αγώνες τους την εξουσία των καπιταλιστών και έχτισαν τη δική τους σοσιαλιστική κοινωνία, στην οποία δεν είχαν θέση τα διεθνή μονοπώλια. Ο “αντικομμουνιστικός μπαμπούλας”, που αποτέλεσε στήριγμα των πιο αντιδραστικών καθεστώτων που γνώρισε η Ευρώπη και ο κόσμος, επιστρατεύεται για να σβήσουν μονοκοντυλιά από τη μνήμη των λαών της Ευρώπης τις κατακτήσεις του σοσιαλιστικού συστήματος. Τους ζητάνε να απορρίψουν τον αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, να ξεγράψουν την προοπτική της οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας: της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής. Ας σημειωθεί, εδώ, ότι όλα αυτά γίνονται σε μια περίοδο που η παγκόσμια οικονομική κρίση κάνει πιο φανερή από ποτέ στους εργαζομένους τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Προσπαθούν να χειραγωγήσουν και να αφοπλίσουν τις συνειδήσεις των νέων δυνάμεων που εντάσσονται στην πάλη, προκειμένου να μη συναντηθούν ποτέ με τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική προοπτική. Να εμπεδώσουν , δηλαδή την ιδέα ότι ο καπιταλισμός είναι αιώνιος.

Καθήκον η αντίσταση
Οπως σημείωσε και στο Ευρωκοινοβούλιο το ΚΚΕ :«οι κομμουνιστές δεν πρόκειται να σκύψουν το κεφάλι. Δεν πρόκειται να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας στον ιμπεριαλισμό. Η ανατροπή του είναι κοινωνική ανάγκη και θα την υπηρετήσουν με συνέπεια». Η απαράδεκτη εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό, που στόχο έχει το ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα των λαών, δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από κανένα προοδευτικό και δημοκρατικό άνθρωπο. Η αντικομμουνιστική υστερία της ΕΕ και η στάση των κομμάτων του ευρωμονόδρομου πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για το λαό και τη νεολαία τόσο στην πάλη τους, όσο και στην επικείμενη μάχη των ευρωεκλογών.

*το κείμενο του ψηφίσματος μπορεί να βρει κανείς στη διεύθυνση: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P6-TA-2009-0213+0+DOC+XML+V0//EL

Επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα
Χέρι-χέρι με την αντικομμουνιστική επίθεση της ΕΕ στους λαούς, πηγαίνει και η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η ΕΕ μπορεί να φαίνεται “ευαίσθητη” για το παρελθόν, όμως παρουσιάζεται στυγνή όσον αφορά το παρόν και το μέλλον των πολιτών της. Η περίφημη Συμφωνία Σένγκεν δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας μιας τεράστιας κοινής βάσης δεδομένων στην οποία συγκεντρώνονται όλες οι πληροφορίες από τις αρχές ασφαλείας των κρατών-μελών, που περιλαμβάνουν και προσωπικά δεδομένα κάθε πολίτη. Επιπλέον, με το πρόσχημα της “τρομοκρατίας”, ο λεγόμενος “ευρωτρομονόμος” περιορίζει την έκφραση γνώμης και την ελευθερία του τύπου, ενώ εντείνει την καταστολή, τιμωρώντας διοργανωτές ομαδικών κινητοποιήσεων. Παράλληλα, ανοίγει το παράθυρο για να απαγορευτούν καταλήψεις δημόσιων κτηρίων κι ανάλογες μορφές πάλης. Κι αυτά είναι μόνο λίγα από τα κατασταλτικά κατορθώματα της κατά τ’ άλλα “δημοκρατικής” ΕΕ…

ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μοναδική σου ελπίδα για δημόσια δωρεάν Παιδεία
Δέκα χρόνια από την υπογραφή της διακήρυξης της Μπολόνια δεν στάθηκαν αρκετά ώστε οι σοσιαλδημοκρατικές και συντηρητικές κυβερνήσεις των 46 κρατών-μελών, που συμμετέχουν σε αυτήν τη διαδικασία, να υλοποιήσουν ολοκληρωμένα τους στρατηγικούς στόχους που είχαν συναποφασίσει τότε.
Μπορούμε να πούμε ότι μεταξύ άλλων και η στάση του νεολαιίστικου κινήματος αλλά και οι έντονες αντιδράσεις των νέων στην πολιτική της ΕΕ συνέβαλαν σε αυτήν την “καθυστέρηση”.
Ωστόσο, σήμερα, δέκα χρόνια μετά, οι αντιλαϊκές και αντιεκπαιδευτικές συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ στην παιδεία είναι, ήδη, περισσότερο από εμφανείς στη ζωή και τις σπουδές των νέων της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας. Τα στοιχεία που παρουσιάζουμε δίπλα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Ανανέωση των αντιλαϊκών “όρκων”
Πιστές στο αντιλαϊκό τους καθήκον οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών δεσμεύτηκαν πριν μερικές ημέρες στη Σύνοδο του Βελγίου να συνεχίσουν με περισσότερη ορμή και αποφασιστικότητα την προσπάθεια εφαρμογής των ανανεωμένων στόχων που έθεσαν για τον “Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης” (της ενιαίας “αγοράς” της γνώσης), με νέο χρονικό ορίζοντα υλοποίησης ως το 2020.
Η λογική που κυριαρχεί στην ΕΕ είναι αυτή του εναρμονισμού της Ανώτατης Εκπαίδευσης με τις αλλαγές που προωθούνται στις εργασιακές σχέσεις και την οικονομία, δηλαδή με τις σύγχρονες ανάγκες και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Σήμερα ειδικά, για τα μονοπώλια και τις πολιτικές δυνάμεις που τα υπηρετούν, η παιδεία αποτελεί “βαρύ πυροβολικό” για να βγουν από την καπιταλιστική κρίση. Είναι κι αυτή ένα άρμα που θα οδηγήσει στο “επιθυμητό” αποτέλεσμα στις εργασιακές σχέσεις-λάστιχο που προωθούν αλλά και στη διαμόρφωση του φθηνού, ευέλικτου και συνεχώς επανακαταρτίσιμου εργατικού δυναμικού που επιδιώκουν. Μάλιστα, η διαδικασία αυτή ξεκινά από νωρίς αφού “το σχολείο του 21ου αιώνα” που προωθεί η ΕΕ δεν είναι άλλο από το άνοιγμα της πόρτας των σχολείων στις επιχειρήσεις, στην αμορφωσιά των 8 δεξιοτήτων, στην ανισότητα, την κατηγοριοποίηση των σχολείων αλλά και στην πρόωρη τεχνική εκπαίδευση.
Στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, επίσης, τους ενδιαφέρει να προχωρήσει με πιο γοργούς ρυθμούς η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και η επένδυση των επιχειρήσεων σε αυτό τον χώρο.
Αν τα πρώτα χειροπιαστά δείγματα της πολιτικής της ΕΕ και των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στην παιδεία είναι ήδη εδώ: η όξυνση των ταξικών φραγμών, η μεταφορά του βάρους της εκπαίδευσης στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας, η παράδοση της έρευνας στις επιχειρήσεις και τις ανάγκες της για κερδοσκοπία, η υποβάθμιση της παιδείας με το σπάσιμο των σπουδών σε κύκλους, η κατάρτιση που αντικαθιστά την ουσιαστική μόρφωση… δεν δυσκολευόμαστε να φανταστούμε τι σημαίνει το ότι με περισσότερη “ορμή και δέσμευση” θα προχωρήσουν σε αυτές τις κατευθύνσεις!

Με τη στήριξη Συντηρητικών, Σοσιαλιστών και Πρασίνων προχωράει η θεσμοποίηση της ανιστόρητης εξίσωσης φασισμού κομμουνισμού

Εγκρίθηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το κατάπτυστο αντικομμουνιστικό ψήφισμα, βάσει του οποίου επιχειρείται η ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό και των ναζιστικών φασιστικών καθεστώτων με τις σοσιαλιστικές χώρες. Το κοινό ψήφισμα των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), των Φιλελευθέρων (ALDE), της Ενωσης για την Ευρώπη των Εθνών (UEN) και των Πρασίνων (Verts), με τη θετική ψήφο και των Σοσιαλιστών (PSE), πέρασε σαν θέση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με 553 ψήφους υπέρ, 44 κατά και 33 αποχές, θεσμοθετώντας έτσι στην ΕΕ τον αντικομμουνισμό και ανεβάζοντας την αντικομμουνιστική Εκστρατεία που ξεκίνησε το σχετικό Μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, το Γενάρη του 2006, στο επόμενο επίπεδο. Τα θεσμικά όργανα της Ενωσης, η ίδια η ΕΕ ως ιμπεριαλιστικός οργανισμός εμπλέκονται άμεσα στη χυδαία αντικομμουνιστική εκστρατεία, την παραχάραξη και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας με βάση τα σημερινά συμφέροντα του κεφαλαίου, με στόχο, εν μέσω της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και ενόψει ευρωεκλογών, το χτύπημα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της συνείδησης των νέων γενιών.
Οι Ελληνες ευρωβουλευτές

Χαρακτηριστική στην ψηφοφορία ήταν και η στάση των Ελλήνων ευρωβουλευτών, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ. φρόντισαν να μη συμμετέχουν καν στη διαδικασία, ενώ η ΝΔ «απήχε»… Το ΚΚΕ καταψήφισε και καταδίκασε απερίφραστα το ψήφισμα και την αντικομμουνιστική υστερία που λαμβάνει χώρα στην ΕΕ. Το ΠΑΣΟΚ, καταψήφισε το ψήφισμα, για την «Ευρωπαϊκή Συνείδηση και τον Ολοκληρωτισμό», που «έχει σαν στόχο την καθιέρωση ευρωπαϊκής ημέρας μνήμης για τα θύματα του ναζισμού και του κομμουνισμού», σημειώνοντας στην αιτιολόγησή του ότι «ο ναζισμός και ο σταλινισμός ως δύο μοναδικά φαινόμενα είχαν ουσιαστικές διαφορές» και «θεωρεί ότι η καθιέρωση κοινής ημέρας μνήμης εξομοιώνει κατά απαράδεκτο τρόπο δύο ανόμοια κομμάτια της Ιστορίας, που το καθένα είχε διαφορετική αφετηρία και που για διαφορετικούς λόγους έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του πολίτη», δείχνοντας έτσι εμμέσως ότι δε διαφωνεί ουσιαστικά με τον αντικομμουνιστικό δρόμο που επιδιώκει και το ψήφισμα.

Η θέση που κράτησαν τα ελληνικά κόμματα κατά την ψηφοφορία, δείχνει ότι λαμβάνουν σαφώς υπόψιν την ελληνική πραγματικότητα και την αδιάλλακτη στάση του ΚΚΕ. Αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, η επίδραση που μπορεί να ασκεί η ακούραστη μαχητική δράση του ΚΚΕ, η συνεπής στάση του στα πλαίσια της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης όχι μόνο για την υπεράσπιση της ιδεολογίας μας, της επιστημονικής κοσμοθεωρίας του κομμουνισμού και του σοσιαλισμού, αλλά της επαναστατικής πάλης του εργατικού κινήματος των λαϊκών κινημάτων στη χώρα μας και διεθνώς, ολόκληρης της Ιστορίας τους.
Χυδαίος αντικομμουνισμός

Οπως αναμενόταν, το ψήφισμα, που βαδίζει στα χνάρια του Αντικομμουνιστικού Μνημονίου, χαρακτηρίζει τον κομμουνισμό «ολοκληρωτικό καθεστώς» και οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις κατηγορούνται για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», τονίζοντας ότι «κυρίαρχη ιστορική εμπειρία της Δυτικής Ευρώπης ήταν ο ναζισμός, ενώ τα κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης είχαν την εμπειρία τόσο του κομμουνισμού όσο και του ναζισμού, και ότι πρέπει να προωθηθεί η κατανόηση για το διπλό παρελθόν δικτατορίας στις χώρες αυτές».

Θεωρεί δε τις σοσιαλιστικές χώρες ως απότοκο του φασισμού, υποστηρίζοντας ότι «η ευρωπαϊκή ενοποίηση υπήρξε εξαρχής μια απάντηση στα δεινά που επέφεραν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και η ναζιστική τυραννία που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα και στην επιβολή ολοκληρωτικών και αντιδημοκρατικών κομμουνιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη», με τους ευρωβουλευτές να ισχυρίζονται προκλητικά ότι η ιμπεριαλιστική – αντιδημοκρατική ΕΕ των πολέμων και της ανισότητας, ήταν ένας «τρόπος για την υπέρβαση των διαιρέσεων και της εχθρότητας στην Ευρώπη μέσω της συνεργασίας και της ενοποίησης, καθώς και για την εξάλειψη των πολέμων και την εδραίωση της δημοκρατίας στην Ευρώπη».
Αποβλέπουν στο μέλλον

Ακόμα ξεκαθαρίζει ότι στόχος ήταν και παραμένει το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, κατά τα ιμπεριαλιστικά ευρωενωσιακά πρότυπα, επενδύοντας στις νέες γενιές, σημειώνοντας ότι «η Ευρώπη δε θα ενωθεί ποτέ αν δεν μπορέσει να καταλήξει σε κοινή θεώρηση της Ιστορίας της, να αναγνωρίσει το ναζισμό, το σταλινισμό και τα φασιστικά και κομμουνιστικά καθεστώτα ως μέρος της κοινής Ιστορίας της και αν δεν διεξαγάγει τίμιο και ουσιαστικό διάλογο για τα εγκλήματα των καθεστώτων αυτών κατά τον περασμένο αιώνα», χαρακτηρίζοντας τις φιέστες για τα 20 χρόνια από τις ανατροπές ως «ευκαιρία να ενισχυθεί η συνείδηση του παρελθόντος και σημειώνοντας «τη σημασία που έχει να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη του παρελθόντος».

Ακόμα, «καλεί την Επιτροπή και τα κράτη – μέλη να καταβάλουν περαιτέρω προσπάθειες, για να ενισχυθεί η διδασκαλία της ευρωπαϊκής Ιστορίας και να τονιστούν το ιστορικό επίτευγμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης και η έντονη αντίθεση, μεταξύ του τραγικού παρελθόντος και της ειρηνικής και δημοκρατικής κοινωνικής τάξης στη σημερινή ΕΕ».

Τάσσεται δε υπέρ της πολιτικής στήριξης και οικονομικής ενίσχυσης, από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, ΜΚΟ «που δραστηριοποιούνται στην έρευνα και τη συλλογή εγγράφων σχετικά με εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της σταλινικής περιόδου», ζητά «την καθιέρωση βήματος Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης που να στηρίζει τη δικτύωση και τη συνεργασία των εθνικών ερευνητικών ιδρυμάτων που ειδικεύονται στον τομέα της ιστορίας του ολοκληρωτισμού, και τη δημιουργία πανευρωπαϊκού κέντρου/μνημείου τεκμηρίωσης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων» και την «ενίσχυση των υπαρχόντων σχετικών χρηματοοικονομικών μέσων, ώστε να υποστηριχτεί η επαγγελματική ιστορική έρευνα για τα ανωτέρω θέματα».

Φυσικά, καλεί την καθιέρωση της 23ης Αυγούστου «ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων, και να γιορτάζεται με αξιοπρέπεια και αμεροληψία», με δεδομένο ότι στις 23/8/39 υπογράφτηκε το «Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ», «σύμφωνο μη επίθεσης», που αξιοποίησε η Σοβιετική Ενωση για να προετοιμαστεί για την αναπόφευκτη επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας.

Σαφής πρόθεση η αξιοποίηση του Συμφώνου για να κρύψουν ότι πριν η ΕΣΣΔ είχε επιδιώξει συνεννόηση με τη Βρετανία και τη Γαλλία, αλλά αυτές την είχαν απορρίψει, αλλά και το ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με αστικά δημοκρατικά πολιτεύματα ή με φασιστικά ενεργούσαν έχοντας στόχο την ανατροπή της σοβιετικής εξουσίας.

Κλείνοντας το ψήφισμα δηλώνει ότι το Ευρωκοινοβούλιο «είναι πεπεισμένο ότι απώτερος στόχος της αποκάλυψης και της αποτίμησης των εγκλημάτων που διέπραξαν τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα είναι η συμφιλίωση, η οποία μπορεί να επιτευχθεί αν υπάρξει αποδοχή της ευθύνης, ζητηθεί συγγνώμη και προωθηθεί η ηθική ανάκαμψη».

Καποιοι απο εσας ισως δε μπηκαν στο κοπο να διαβασουν οσα παρεθεσα σχετικα με την αντικομμουνιστικη υστερια της αστικης ταξης η οποια παιρνει σαρκα και οστα κυριως μεσα απο την ΕΕ. Πριν λοιπον αποφασισετε να εξαπολυσετε και αλλους λιβελους κατα του κομμουνισμου μεσα απο το περιτυλιγμα των επισημων αποκυρηξεων του κομμουνισμου προσεξτε το παρακατω συλλογισμο.
Σε ΟΛΕΣ τις χωρες απο της οποιες η Ελλαδα δεχεται μεταναστες ,οπως χωρες της ανατολικης Ασιας, την Αλβανια, ορισμενες χωρες τις Αφρικης κλπ ο κομμουνισμος ως ιδεα και ως συμβολο απαγορευεται. Επισης ο κομμουνισμος απαγορευεται στη Τουρκια και τα Σκοπια.
Τα συμπερασματα δικα σας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΥ ΤΗΣ ΠΑΣΠ***ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΔΥΚΝΥΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑ. ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΣΟΥ

Προσεξτε το 3:25

KATARHIN GRAFO ETSI GIATI DEN EHO MATHI ELINIKA , MEGALOSA STI ROSIA. TI NA SAS LEO BRE PEDIA POLI MAYRILA EKINA TA HRONIA. TIHEO LETE NA INE TO GEGONOS OLES OI PORNES TIS ELLADAS NA PROERHONTE APO PROIN KOMOUNISTIKA KRAT I ?? TIHEO INE TO GEGONOS TIS ENTONIS EKLIMATIKOTITAS TON ROUMANON POLONON ALBANON BOYLGARON ?? EPIDI PERNOUSAN KALA ME TON KOMOUNIZMO E?. PANTOS EGO PROSOPIKA OTAN AKOUO GIA KOMOUNISMO K A Y L O N O KAI SE KATHE KOMOUNISTI TON K.LO TON POU....O MOU TOU HONO .!!!!!!!!!!!!!!!! TI NA MAS PIS KURIE ARTA 21 ?? TIN PRODOTIKI ARISTERA TIN GNORIZOUME. TOUS DOLOFONOUS TON ELLINON TOUS XEROUME. EMATHA EDO POU IRTHA .GIA PIGADES, KREMALES KAI KAPSIMATA HORION, APO TO EAM ELLAS.OTI DILADI EKANE O KOMOUNISMOS STOUS LAOUS POU EPIBLITHIKE.A KAI KATI AKOMA ALAXE OMADA GIATI PROSBALIS TO SIMBOLO TIS MEGALIS ELLADAS...EKTOS KAI AN ......ISE KRIFODEXIOS APO EKINOUS I OPOIOI XEKINOUN GIA MODA STO K.K.E KAI GINONTE STO MELON OI POIO FANATIKI DEXIOI . ISE OMOS ATIHOS GIATI PESANE OLA TA KOMOUNISTIKA KATHESTOTA KAI DEN MPORO NASE STILO NA APOLAUSIS TI GLIKA TOU KOMOUNISMOU. AYTA GIA SIMERA,,,,,,

POLITEHNJO????????????????????????????????????????? OI DAMANAKI ????????????????? H O LALIOTIS ??????????????? OI AGONISTES TOU POLITEHNIOY POU KIBERNISAN KAI RIMAXAN TI HORA ???????????? TI LETE PATE KALA ????????????? POU ISE PAPADOPOULE SOTIRA TIS ELLAS. TI K.K.E PA.SO.K N.D KAI LA.O.S KANENAS DEN ENDIAFERETE GIA TIN ELLADA ..ENAS ITAN KAI PETHANE STI FIKLAKI PAROLO POY TOY PROTINANE NA FIGADEUTI STO EXTERIKO SAN TOUS PAPANDREOU-KARAMALI-KAI B.KVNSTANTINO.

pyros αν θελεις να σε παρω στα σοβαρα σοβαρεψου και εσυ και ασε αυτα με τις Ρωσιες. Παντως ειναι δεδομενο πως νομιζεις οτι πασοκ=κκε για να μου λες αυτο με το λαλιωτη και τη δαμανακη. Αρα ισως λες αληθεια...

Na sobareuto diladi gia na miliso gia ta katorthomata tou velouhioti-klara h tou xarilaou tou megalou agonisti? arta 21 h istoria tou k.k.e eine gnosti.me sobarotita kai iperifania se pliroforo oti apo pleuras tis manas mou ehoume protou vathmou sigenia me thn eleni gatzogiannh ,an sou leei kati to onoma! oso gia to horio tis manas mou kaike 2 fores mia apo tous germanous kai mia apo ton agonisti belouhioti !! opote ase ti sobarotita stin akri .hopis parexigisi kai pote epi prosopikou kamia sizitisi me komounisti den theoro sobari.

1) Zητω συγγνωμη εαν ο pyros ειναι ρωσσοποντιος αλλα πρεπει να ξερω την ηλικια του για να ξερω εαν εζησε σε σοσιαλιστικη περιοδο ή οχι
2) Τα προσωπικα βιωματα του καθενος δε καθοριζουν τη ιστορια. Κυκλοφορουν διαφορα πολισελιδα βιβλια για τα δηθεν εγκληματα των κομμουνιστων αναφερομενα σε συγκεκριμενες ιστοριες. Τοσα μπορουν να αποδειξουν. Σε εναν ολοκληρο πολεμο υπαρχουν απωλειες και γινονται λαθη απο ΟΛΕΣ τις πλευρες. Η ιστορια ομως δε γραφεται ετσι...Δεν εχω κανενα λογο να αμφισβητησω την ιστορια της Ε. Γκατζογιαννη. Αμφιβαλλω ομως για το εαν εχει διαβασει εστω και ενας απο εσας το βιβλιο που αναφερεται σε αυτη.
3) Μη με ξανασυγκρινετε με πασοκους νεοδημοκρατες, συρριζαιους, κουκουλοφορους, κουκουλοφλωρους κλπ. Αυτο πανω απο ολα δειχνει πληρη αγνοια για το τι αντιπροσωπευει ο καθενας.
4) Ποσο ακομα θα συμμετεχω στη Γκαιμπελιστικη προπαγανδα σας? Το αρθρο στο οποιο αναφερεσαι SPARTAKOS ειναι εδω http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4051481&textCriteriaClause=%2B%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%91+%2B%CE%A3%CE%9A%CE%9F%CE%A0%CE%99%CE%91
Αν η Παπαρηγα λεει οτι "ενα ονομα ειναι ας το παρουν" τοτε εγω εκτος απο τυφλος και κουφος πασχω και απο διαφορα συνδρομα δεν εξηγηται αλλιως.
5) Για τη κνε πραγματικα δεν εχεις ΚΑΜΜΙΑ ιδεα. Μαθετε πρωτα βασικα πραγματα οπως η διαφορα μεταξυ των εννοιων γραφομαι και οργανονομαι και μετα τα ξαναλεμε.
6) Φιλε pyros Περα απο τη χαοδη ιδεολογικη διαφορα μας (κοπλιμεντο σας κανω που λεω οτι εχετε ιδεολογια) το γεγονος οτι υποστηριζετε ενα κομμα το οποιο βασιζεται αποκλειστικα και μονο σε εναν ανθρωπο με κανει να μη μπορω να σας παρω στα σοβαρα. Προφανεστατα δεν ειναι και το μονο...